Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
De graaf toonde dit kostbaar kleinood gaarne in het openbaar, omdat hij de gesteenten er van gewonnen had in Palestina tegen de Saracenen, en het hem een dierbaar aandenken was van zijne tochten in het Heilig Land. Aan de eene zijde van den vorst reed de jonge hertog Willem van Normandië.
Een oorlog tegen hen zou voor langen tijd de openbare welvaart in Vlaanderen vernietigen." "Maar, heer graaf!" bemerkte Willem van Normandië verwonderd, "gij spreekt zoo welwillend van deze Kerels! Uw hofraadsheer Tancmar schilderde ze mij af als een verachtelijk ras van grove dorpers, van moordenaars en dieven." "Mijn hofraadsheer overdrijft. Hij haat de Kerels onzeglijk.
"Ho," antwoordde Jan van Raneel, "ik weet een goed middel om hierin te voorzien; wanneer Vlaanderen van dit koppig rot zal gezuiverd zijn, zal ik Franse Vrijlaten uit Normandië roepen, en hun mijn landen geven."
Naar Littlehampton; dat is een kleine zeehaven, waar Bob een broer heeft die schipper is op een bootje, dat op Frankrijk vaart, en te Isigny in Normandië boter en eieren haalt. Als wij gered worden en wij zullen gered worden zullen wij het aan Bob te danken hebben. Die heeft alles gedaan. Wat had ik voor u kunnen doen, ik arme, domme knaap!
Dan volgden de zevenste en achtste benden; de eerste onder het bevel van Jean, Graaf van Aumale, de andere onder Mijnheer Ferry van Lotharingen. Ieder derzelve bestond uit tweeduizend zevenhonderd ruiters, altemaal mannen uit Lotharingen, Normandië en Picardië. Mijnheer Godfried van Brabant met zijn eigen Vazallen, ten getale van zevenhonderd wel uitgeruste ruiters, vormde de negenste bende.
Den nacht daarna heeft de nieuwe graaf Willem van Normandië het spook insgelijks bij zijn bed gezien en gehoord, en dezelfde belofte gedaan Daarom heeft men heden u zoo geweldig bestormd, en daarom ook heeft men heden de gevangene Kerels zoo onmenschelijk gemarteld. De geest van graaf Karel heeft zelf die marteling der Kerels van den nieuwen graaf geëischt."
In het diepe der zaal, onder een kostbaar verhemelte van roode zijde, zat de koning van Frankrijk, Lodewijk de Dikke; nevens hem, aan de eene zijde, Willem van Normandië, de nieuwe graaf, door hem benoemd, en aan de andere Gervaas Van Praet, die om zijne uitstekende diensten tot de waardigheid van kastelein van Brugge was verheven geworden. Van wederkanten des troons zaten de rechters.
Denk u het rijkste en groenste deel van Normandië, de fluweeligste weiden, de liefelijkste dalen, de weelderigste landbouwgewassen, de helderste stroomende wateren, en ge hebt een voorstelling van dit verrukkelijke land. Zelfs de wijnstok, die elders een eentonig gezicht oplevert, is hier een element van eenvoudige versiering in virgiliaanschen trant.
Af en toe kreeg Japi een klein beetje geld van huis gestuurd. Maar dat was de moeite niet, want bij tijden leefden de heeren als kapitalisten; als ze een bui kregen gingen ze voor een paar dagen naar Amsterdam, naar Brussel, naar Parijs, naar Luxemburg; veertien dagen zaten ze in Normandië. Japi sleepte geregeld een klein beltje mee: een "jonki van den grooten belt", zooals hij dat noemde.
Wielek schreef: De synode werd trouwens meer en meer een der organen die voor de nog overblijvende, niet alleen gedoopte, Joden op de bres stonden. Was iemand strafgeval, dan kon een doopbewijs hem niet redden. Voor de groep als geheel dreigde acuut gevaar nadat de geallieerden, op 6 juni 1944, waren geland in Normandie.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek