United States or Greece ? Vote for the TOP Country of the Week !
DISSEL. Goed, we willen zoo'n voorafspraak hebben; en die moet dan geschreven worden in verzen zoo van vier en drie voet, om en om. SPOEL. Neen, neen, neem er nog wat meer voeten bij, dan staat het beter op pooten. TUIT. Zouden de dames ook niet angstig zijn voor den leeuw?
Dit oude grasland is letterlijk een gras-woestijn; ik geloof niet, dat er een kikvorsch op te vinden is. Waar zal dan een Westman, die bijna blaft van den honger, een ordentelijk stukje vleesch vandaan kunnen halen?" "Ik heb het al in het oog. Neem mijn paard maar aan den teugel, en rijd met de anderen maar langzaam door." "Zoo?" zeide Frank, terwijl hij hoofdschuddend rondkeek.
Met uitzondering van vijf of zes groote hoofdsteden, vertoonen alle russische steden volkomen hetzelfde karakter; en wanneer ge, in verschillende deelen des rijks, er twee of drie gezien hebt, dan kent gij ze alle. Neem welke stad van den tweeden rang gij wilt, in de gansche uitgestrektheid van Groot-Rusland, en overal zult gij hetzelfde vinden.
»Neem nota van het antwoord, constabel,« zei de dokter, stak plechtig zijn wijsvinger in de hoogte en wreef er mee over zijn neus, om den waardigen gerechtsdienaar te beduiden, dat hij al zijn scherpzinnigheid te baat moest nemen. »Van dat antwoord zal veel afhangen.«
"Ach!" zeide de dichter; "ik neem mijn poëzie waar ik ze vind!" Acht dagen lang werkte hij aan dit kleine gedicht. Toen het klaar was, las hij het aan Marcel voor, die er heel tevreden over was en Rodolphe aanspoorde om zijn dichtader, die weer ontsprongen was, ook op ander gebied te laten vloeien.
Hier, Dina, neem jij de châle mee van mijn vrouw en ga met haar meer. Johan blijft bij mij, Betty-lief. Ik moet nog eens het een-en-ander hooren over de toestanden daarginder. MEVR. BERNICK. Goed! Maar kom gauw weer bij ons; je weet waar wij te vinden zijn. Johan, nu zijn wij alleen: laat mij je nu eens danken. JOHAN. Ach wat!
Hij kreeg tot antwoord: "Men noemde mij in mijn jeugd Francillo, later don Francisco de Zuniga en thans graaf de Pedrosa". Calderone, die nu merkte, dat hij met iemand van den hoogsten stand te doen had, wilde zich nu verontschuldigen. "Neem mij niet kwalijk, ik kende u niet...." De ander viel hem in de rede: "Ik bedank voor uw verontschuldigingen, evenals voor uw onbeleefdheden.
Maar toen zei hij: Een mooie jonge vrouw als u hoeft toch geen armoe te lijden. En hij wees op een stapel geld, dat op zijn bureau stond, alsof hij zeggen wou: Neem het maar. Toen was het, of ik een ingeving kreeg. O God, dat nooit! En ik liep aanstonds naar den hoek van de kamer en trok aan het schellekoord: »Meneer, ik verzoek, dat u me onmiddellijk uitlaat."
De goudsmid begreep in ééns hoe het gegaan was, en in zijn hardvochtigheid en nijd sprak hij tot den vader: »Je kinderen staan met den Booze in verband; neem het goud niet, maar stuur ze weg; want hij heeft macht over hen, en zou ook jou kunnen verderven.« De vader vreesde den Booze, en hoe hard het hem ook viel, hij bracht de tweelingen buiten in het bosch en liet hen daar alléén; maar zijn hart was bedroefd.