Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
Voor de kosten is er iets in dit valies!" "Zoo'n vervloekte Napolitaan, nu weet ik, waar het geld gebleven is. Hij heeft het gebruikt, om zich schadeloos te stellen voor de diefstallen, die ik hem verhinderd heb te begaan." Intusschen was ik blij, dat de schelm mij althans nog iets had laten overhouden.
"Omdat Makatit, eenmaal aan het loopen, zoo dom niet zal zijn om onderweg op te houden! Hij zal de Limpopo-rivier oversteken, hij zal de woestijn doortrekken, hij zal naar Zambessa of naar het meer Tanganayki, of naar de Boschjesmannen gaan, als hij dat noodig oordeelen zal." Deelde de spitsvondige Napolitaan, door zoo te spreken, openhartig zijne gedachten mede?
De andere dieren namen, zooals de Napolitaan voorzien had, dadelijk de vlucht met een schrikkelijk getrappel, dat de grond over een omtrek van twee duizend meters deed dreunen. "Nu zijn we er!" riep Li, die zich steeds aan Cyprianus vastgeklemd hield.
Dit gaat zoo ver, dat men niet zelden bemerkt, dat zelfs voor den ontwikkelden Venetiaan, Lombard of Napolitaan, het Italiaansch iets ongemakkelijks is, en hoe deze Italianen zich verheugen, als zij na een "Italiaansch" discours, zich weder kunnen ontspannen, door hun met de moedermelk ingezogen stads- of dal-dialect te gebruiken.
De heer des huizes heeft een spiegeltje buiten den deurpost gehangen en draait zijn knevel in een fraaie krul, nog voordat hij zijn bovenkleederen heeft aangetrokken. Maar niemand slaat er acht op, of ergert er zich aan. Vooral van de schoenen wordt veel werk gemaakt. Een paar sierlijk gemodelleerde glimmende schoenen maken den trots van den Napolitaan uit.
Toen bracht de Napolitaan zijn reisdeken, zijn karabijn, zijn munitie en eenige mondbehoefte bij elkander, waarna hij koelbloedig, wetens en willens, zijne makkers te midden van die woestenij verliet. De gedachte, die hij sedert het ondergaan van de zon gekoesterd had, was dat wanneer hij de paarden meevoerde, hij Cyprianus en Li buiten staat stelde Makatit te kunnen inhalen.
Voor ditmaal zullen wij niet verder gaan dan de eerste verdieping dezer gebouwen, die voortdurend vergroot en uitgebreid zijn, sinds paus Celestinus III ze in 1192 herbouwde, en sinds daar, na de terugkomst uit de babylonische ballingschap van Avignon, voor de eerste maal, ten jare 1387, een conclave gehouden werd, waarin de Napolitaan Pignani werd verkozen, die onder den naam van Urbanus VI den pauselijken stoel beklom.
Eén der grootere soorten, de Octopus of Achtarmige Inktvisch gelijkt met zijn lange slangvormige armen op een afzichtelijken Medusa-kop. De Napolitaan is er echter niet bang voor; het vleesch is voor hem een lekkernij. De visschers in hun barca vangen hem 's avonds, door hem met fakkels te lokken; zoodra hij binnen hun bereik is gekomen, pikken zij hem op.
Zij bemerkten evenwel dat de Napolitaan door eene ongehoorde inspanning eenigermate op den vluchteling gewonnen had. Hetzij dat de struisvogel van Makatit vermoeid begon te worden, hetzij dat het arme dier zich gewond had aan een boomstronk of aan een rotssteen, maar zijne snelheid was verbazend verminderd.
De Napolitaan, verblind door de opgewondenheid van de jacht, die hij maakte, had een reusachtig net niet bespeurd, hetwelk door de Kaffers gespannen was om de vogels te vangen, die hunnen oogst zoo zeer plunderden en hun daardoor veel schade berokkenden. Welnu, in zulk een net was Hannibal Pantalucci te recht gekomen en daarin had hij zich verward. En het was waarlijk geen klein net ook!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek