Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 oktober 2025
"De hoofdzaak voor hem is, hij wil.... Hij wil, dat gij niet lijdt...." "Dat is onmogelijk! Verder?" "En dan de wettigheid. Hij wil, dat uw kinderen een naam hebben." "Welke kinderen?" vroeg Anna zonder Dolly aan te zien en kneep de oogen toe. "Nana en die er nog komen zullen...." "Daaromtrent kan ik gerust zijn. Ik zal geen kinderen meer krijgen."
Na de nederlaag had hetzelfde kampement aan de grenzen van Nepaul hun een schuilplaats verleend. En nu, door een zelfde gedachte bezield de worsteling op nieuw te beginnen, waren zij beiden gereed te handelen. Toen de Nana, door den haastig verslonden maaltijd verkwikt, zijne krachten had terug erlangd, bleef hij eenigen tijd met het hoofd in de handen geleund zitten.
»Nana Sahib stelde toen een capitulatie voor, waarin de generaal Wheeler de onvergeeflijke fout beging toe te stemmen, niettegenstaande lady Munro hem smeekte en zelfs bezwoer den strijd voort te zetten.
Toen richtte een van hen, doodelijk getroffen, zich op met de hand naar hen uitgestrekt. »Dood aan de veroveraars!" schreeuwde hij met een nog vreeselijke stem en viel toen onbeweeglijk neder. De officier naderde nu het lijk. »Is dit werkelijk Nana Sahib?" vroeg hij.
Doch inplaats naar hunne bergen, te midden hunner voorvaderlijke klans terug te keeren, waren zij in Indië gebleven en woonden zij te Calcutta, in een soort van afzondering, waarvoor redenen bestonden. Voor dat Banks mij aan kolonel Munro voorstelde, gaf hij mij onder vier oogen de volgende aanbeveling: »Spreek niet over den opstand der Sipayers, en noem vooral nooit den naam van Nana Sahib!"
Hij werd tot baronet verheven en zijn echtgenoote zou den titel van lady Munro verkregen hebben, indien de ongelukkige den 27n Juni, 1857 niet omgekomen was in den vreeselijken moord van Cawnpore, een moord op bevel en onder de oogen van Nana Sahib volbracht. Lady Munro. de vrienden van den kolonel noemden haar nooit anders, werd door haren man aangebeden.
Men herinnert zich het voorval, dat plaats had op den tocht van het Stoomhuis naar Allahabad. Een nummer van het stedelijk dagblad, gedateerd 25 Mei, deed kolonel Munro den dood van Nana Sahib kennen. Deze tijding was al zoo dikwijls verspreid en daarna altijd weder tegengesproken, dat men niet wist of zij waar of valsch was.
Ja! het was een doodelijke haat, dien de Nana den bezitters van Indië gezworen had. Dit was een der oorzaken van dien haat, die tot de grootste buitensporigheden zou leiden. Maar wat hoopte Nana Sahib dan? Sedert acht jaren was de opstand der Sipayers volkomen gedempt.
Nieuwe losbranding, van zeer nabij gericht op de groep Gounds, die Nana Sahib en zijn broeder omringde. Vijf of zes Hindoes vielen. De anderen wierpen zich terug in de bedding van den Nazzur en verdwenen onder de eerste boomen van het woud. »Nana Sahib! Nana Sahib!" schreeuwden de Engelschen, de nauwe bergkloof betredende.
Na den bungalow, waar lady Munro gelukkig geleefd had, de kazerne waarin zij meer geleden had dan alles wat men zich kan voorstellen! Nog bleef het bezoek over van den Bibi-Ghar, de woning waarvan de Nana een gevangenis maakte, waar zich de put bevond op welks bodem de slachtoffers in den dood vermengd waren geworden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek