Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Want zoo helder en vreedzaam was de afscheidsreis van dien kinderlijken geest door zulke geurige, verkwikkelijke koeltjes werd het barkje naar de hemelsche kusten gevoerd dat het bijna onmogelijk was zich te verbeelden, dat het de dood was die naderde.
"Ja zeker!" riep de Amerikaan, "de bijen gonzen er om heen." Ik naderde en moest mij gewonnen geven. In een gat van een drakenboom, waren eenige duizenden van de vernuftige insecten, die op de Canarische eilanden zooveel voorkomen, en wier honig dáár zoo gezocht is.
Zij begon weldra moeders komst eerder te vreezen dan te verlangen: en alles ging zijn gang zoo goed en zoo kwaad als het kon, en Rozeke zuchtte en weende en legde zich machteloos bij den ellendigen toestand neer. De lente naderde nog eens en met de eerste schoone dagen kwam weer de drukte van 't werk op den akker.
Des nachts schittert de heele omgeving van Fort Portal van het roode schijnsel der vuren, als de kilometerlange stukken van de uitgedroogde prairieën in vlammen staan. Zoo naderde Augustus en daarmee het uur van onze terugreis. De expeditie verliet Fort Portal, begeleid door de heeren Knowles en Haldane.
De keizer ontbood den ridder tot zich, en terwijl hij al naderde, zeide de hertogin tot hare dochter deze woorden als volgt: "Lieve dochter hoor! ik droomde dezen nacht, dat de graaf en ik met elkander dingden en dat ik werd veroordeeld, om te worden verbrand.
Toen hij het naderde, wilde hij er niet binnen gaan maar bleef er wel twintig mijlen vandaan op een van zijn landgoederen en hij zond een knecht, waarin hij veel vertrouwen stelde, met twee paarden en met zijn brieven naar Genua, schreef aan de donna, dat hij was teruggekeerd en dat zij met den bediende tot hem zou komen.
't Was hem, alsof de vogels die hij hoorde in zijn harte zongen en het vol was van den blauwen hemel, dien hij door het loover heen zien kon. Regelrecht ging hij naar "zijn laan," en zag, toen hij aan het einde ervan gekomen was, altijd op dezelfde bank, het hem bekende paar weder. Maar toen hij naderde was het wel dezelfde man, maar het meisje scheen anders te zijn geworden.
De rit naar de kerk was een onafgebroken triomftocht, die door geen enkel voorval van vijandigen aard werd verstoord. "Zullen we dus hier de ontknooping moeten afwachten?" mompelde Zabern, toen de stoet het kerkgebouw naderde, welks muren dreunden van orgelklank en klokgelui.
"Dat moet de sergeant hooren", zeide een ander: "hier steekt verraad achter, en er is reden genoeg om het geheele dorp uit te plunderen." "Wat is er gaande, mannen?" vroeg de sergeant, die op hetzelfde oogenblik de schuur naderde: "en waarom zijn de beesten nog niet buitengebracht?" "Abbiamo trovato una altra bestia," riep de Parmezaan: "un traditore!"
De jongens die de eerste beurten gehad hadden, waren in de gunstigste conditie geweest. Doch nu werd het gevaar hoe langer hoe grooter. De vijand werd opgeschrikt, getergd, vol woede. De lont, door den eersten aangestoken, naderde het kruit. Het gevaar der ontploffing was het grootst voor de laatsten. Maar dat gevaar was toch ook weer zoo aantrekkelijk, dat de eersten 't er nog eens op waagden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek