United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hja send nidich ånd drist ånd ång thrvch overbilâwichhêd. Hwêrsa hja sprêka, nômath hja the worda fâr vppa thêr lerst kvma mosta. Ajen ald segath hja âd, åjen salt sâd, fori mån, sel fori skil, sode fori skolde, to fül vmb to nomande. Ak forath hja mêst vrdvaliske ånd bikirte nôma, hwêran mån nên sin an hefta ne mêi.

't Was zóó gewild en vlug-vijandig, dat Fonske ervan schrikte. Met een grijnslach van minachting keerden zij zich in 't opgejaagde stof der auto om, en Florimond zei tot Sylvain: Ik 'n zoe ze nie moeten hén. En gij? Sprakeloos-grinnikend schudde Sylvain het hoofd. Neen, hij ook niet. Wa veur nen ignobele crétin es dat, die nevens heur zit? vroeg Florimond aan Fonske.

Ze dragen de pakken en deelen hun brood uit, zei Snepvangers verteederd, dat heb ik nog nooit gezien... De Hollanders hebben zoo'n compassie met ons... ik moest eerlijk niet veel hebben van 'nen kouden Hollander... maar nu, nu ken ik ze beter... Ze staan hun eigen bed af voor vreemde menschen... 't is danig goed volk. Hadden wij ook maar een bed, betreurde Snepvangers.

Aan 't roepen gaan tienduizenden tienduizenden van blâren, alsof 't zooveel tienduizenden van dolle menschen waren. De regen ronkt, en geuten gaan, gegeeseld, allenthenen, de natte boomen buigen doen, en bulderen en stenen. Hoort! Nog nen keer, en nog nen keer, hertuiten en hertieren de wilde winden: wederom is 't zeegeruchte aan 't gieren. Geen einde ervan!

Even praatten zij over de barones en allen vonden dat zij er zoo bizonder knap uitzag. Grondnagel stompte Cocksken in de zij en lachte. 'k Weinschte da 'k ik 'n kier veur nen dag 't Barontje woare. En gij? 'k Doe mee! riep Cocksken. 't Zoe dobbelen-oarend zijn mee ulder! schaterde Schouwvlieghe. Allen moesten even hartelijk schaterlachen en dat luchtte hen wat op.

Ne dvath mån nên rjucht men vnrjucht, alsa rist thêr twist ånd twispalt emong tha månniska ånd stâta, thêrut sprût inlandiska orloch, hwêrthrvch ella homljath ånd vrdåren wårth. Men, o dvmhêd.

Toen begonnen de vlieren aan 't venster te rieken. Pallieter ging eens naar achter en zag over het land en in de lucht, en hij zei binnensmonds: "Da weurdt nen aved van de duzend."

Toen gaf de oude Dons eindelijk een wijzen, practischen raad. "Probeer ne kier bij nen anderen hijnkst," zei hij. En hij vertelde van een prachtigen hengst, waar Smul juist was naartoe geweest, met een van boer Kneuvels' merrie-paarden. "Weet-e wat da ge doet!" gilde hij: "Vroagt an Smul of er hij Fanny euk wil leên, den ieste kier dat ze weere peirdig es!"