United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ik heb geen tijd, meneer," antwoordde Frans. "Ja, jongen, dat is waar! Maar zeg, heb je er nu al eens over gedacht, wat je worden moet?" "Neen, meneer!" "Niet? Maar dan dien je daaraan toch haast te denken; want morgen wordt je dertien jaar! Zou je muzikant willen worden?"
'k Heb er spijt van, dat ik 't gezegd heb; ik meen het niet zoo kwaad; ik kon 't alleen maar niet velen, omdat ik die muziek had gehoord; ze was mij in mijn ziel gegaan, en toen u dat zei, was 't mij net alsof er iets in mijn binnenste brak." "Rare jongen, je moest liever geen muzikant worden, als je zoo'n kruidje-roer-mij-niet bent."
Toen je daar straks op zolder zat, lag ik door het raam te kijken, en toen hoorde ik je zagen en krassen! En dat was zóó mooi, dat mijn oude kat, die op het dak liep te kuieren, hard mee begon te mauwen!" "O, dan weet ik het al, meneer! Ik speelde wat op een oude viool van grootvader!" "Zoo, was je grootvader ook muzikant op den toren?"
Van Aartheim scheen niet van oordeel, dat gemeene menschen geen eergevoel kennen. Een weinig later ging de muzikant met zijn hoed in de hand bij het gezelschap om. Van Aartheim had hem met belangstelling en innig medelijden gadegeslagen. Misschien wist ook hij, hoeveel men soms om den wil eener moeder moet opofferen.
Tegen den avond bevonden de oude muzikant en zijn jonge metgezellin zich reeds in het gezicht van het Russische legerkamp, waarvan de tenten, die op een heuvel opgeslagen waren, zich langs de hellingen tot aan de rivier uitstrekten. De schaduwen van den avond begonnen zich over de aarde te verspreiden: eenige roode strepen vertoonden zich nog slechts aan den gezichteinder.
Eigenlijk ben ik kleermaker; toen ben ik kapper geworden, later dansmeester; daarna heb ik een kostschool voor jonge dames geopend; toen die ophield te bestaan, nam ik de harmonica ter hand en werd rondreizend muzikant; later heb ik nog een paar dozijn vakken uitgeoefend, allen met goed succes.
"Frans, je zult muzikant worden, hoor je! Jongen, jongen! Het is onbegrijpelijk!" En hierop liep hij de kamer eenige malen rond, telkens uitroepende: "Onbegrijpelijk! Onbegrijpelijk!" Intusschen stond Frans midden op den vloer en wist niet wat hij zeggen zou. "Weet je wat, jongen, wacht hier even!" zei mijnheer en verdween in een zijkamer.
Ik moest vertellen hoe ik grootgebracht was door Barberin, hoe ik door dezen aan Vitalis was verkocht, hoe ik, na den dood van mijn meester, door de familie Acquin was opgevoed, hoe de vader in de gevangenis was gebracht wegens schuld en hoe ik daarop mijn bedrijf als rondreizend muzikant weder had voortgezet.
Woord Van De Dag