Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Sir Edward Munro wachtte blijkbaar met ongeduld op de terugkomst van den sergeant Mac Neil. Het diner ging dus vrij vervelend voorbij. Kapitein Hod keek Banks aan, om hem stilzwijgend te vragen wat er toch aan scheelde, maar Banks wist het evenmin als hij.
»En daar," zei toen kolonel Munro, »het evenwicht der wipplank, die de deur van den val ophield, verbroken is, is het waarschijnlijk dat werkelijk een dier zich heeft laten vangen." »We zullen het gauw weten!" riep kapitein Hod uit, »en als de muis niet dood is!..." Dit zeggende gaf de kapitein het voorbeeld en hield zich gereed zijn karabijn aan te leggen, hetgeen door allen gevolgd werd.
Het was in een voorposten-gevecht, voor Gwalior, dat de Rani sneuvelde. Deze geduchte koningin, met hart en ziel gehecht aan den nabob, wiens getrouwe gezellin zij gedurende den opstand geweest was, werd gedood door de eigen hand van sir Edward Munro.
»Nana Sahib stelde toen een capitulatie voor, waarin de generaal Wheeler de onvergeeflijke fout beging toe te stemmen, niettegenstaande lady Munro hem smeekte en zelfs bezwoer den strijd voort te zetten.
Indien het de plek van het kamp bereikte, zouden binnen weinige minuten de twee wagens vernield zijn, want hunne dunne paneelen konden ze niet voor het vuur beschermen, als de dikke wanden van plaatijzer van een koffer dit kunnen. Zwijgend stonden wij dit gevaar aan te zien. Kolonel Munro kruiste zich de armen en zeide eenvoudig: »Banks, jij bent de man om ons hieruit te helpen!"
Het was dus geenszins een gevoel van nieuwsgierigheid, dat ons naar Cawnpore gevoerd had. Alleen de wil van Sir Edward Munro had er ons gebracht. 's Morgens van den 30n Mei hadden wij ons kamp verlaten. Banks, kapitein Hod en ik, we vergezelden den kolonel en sergeant Mac Neil bij dien smartelijken gang, dien Sir Edward Munro voor het laatst doen wilde.
Doch eindelijk, plotseling, alsof hij zich zelven geweld had moeten aandoen, voerde hij ons met zich naar buiten. Banks had gehoopt dat de kolonel zich alleen tot het bezoeken van dezen bungalow bepalen zou.... Maar neen! Sir Edward Munro had besloten tot de laatste toe de bitterheden uitteputten, die deze noodlottige stad voor hem bewaard had!
»Goed, maar je zult niet alleen gaan!" antwoordde de ingenieur, zich tot ons wendende. »We vergezellen je, Munro!" »Ja, ja, kolonel!" riep kapitein Hod uit. »We laten u niet zonder ons vertrekken! In plaats van op wilde beesten te jagen, zullen we op schurken jagen!" »Kolonel Munro," liet ik er op volgen, »u zult me toestaan me bij den kapitein en uwe vrienden te voegen!"
Campbell zit hen dicht op de hielen, maar zij gaan over de grens. Het was eerst in de eerste dagen van Februari 1859, dat een Engelsche brigade, waarvan een der regimenten onder bevel stond van den kolonel Munro, hen tot in Népaul kon vervolgen. Beni Madho wordt gedood, de Begoem van Oude en haar zoon worden gevangen genomen en verkrijgen vergunning in de hoofdstad van Nepaul te wonen.
»Kolonel Munro houdt dus vier duizend ropijen?" vroeg prins Gourou Singh. »En zelfs tienduizend," antwoordde sir Edward Munro, »als Uwe Hoogheid het goedvindt." »Best!" antwoordde Gourou Singh. Het werd waarlijk interessant.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek