Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
»Wat is dat?« zei ze verwonderd. Jo vertelde, wat er gebeurd was. »'t Is wat moois«, mopperde moe. »Laat je kousen eens zien!« Jo tilde z'n eenen voet op; hij schrok zelf van 't geen hij zag. Onder den voet zat een dikke laag groenachtige modder. Vijf minuten later zat hij met z'n voeten in 't bad en een paar schoone kousen lagen naast hem.
Waar zijn de kaarten nu weêr, Amélie? Ik weet het niet! zeide zijne vrouw, zoekend met den blik in het vage. Waar zijn de kaarten, Anna? In de fichesdoos, niet? Neen, mopperde Dolf. De dingen zijn nooit op hun plaats. Anna stond op, zocht, vond de kaarten in de la van een boule kastje.
Lach zoo niet! mompelde hij, zijne wenkbrauwen fronsend; waarlijk, ik meen het, je bent zoo intiem met hem.... Maar hij is je beste vriend! Ja, dat kan wel zijn, maar toch ... toch ... Zij begon weer te lachen, ze vond hem allervermakelijkst en tevens had ze er hem zeer lief voor, dat hij zoo mopperde en zoo jaloersch was.
Johan door al dat stikkedonker verbijsterd, voor het immer aandringende zwart schuw als voor gevaar, aarzelde opnieuw, tastend naar de kilkou der muren, zoo dichtbij, en strompelde dan, al trachtend met de voeten den weg te begrijpen, tegen vuilnis op, er onder tegenaan geheuveld. "Dat vervloekte donker," mopperde hij, aan zichzelven overgelaten, Vogel vergeten.
Onverschillig hoe laat ik uit de societeit kwam, Otoo stond daar te wachten om te zorgen dat ik veilig mijn huis bereikte. In het begin glimlachte ik er om, later mopperde ik; en eindelijk zei ik hem kortweg dat ik geen zuigeling was en geen verpleging noodig had. Daarna zag ik hem niet meer als ik uit de societeit kwam.
»Wat flauw«, mopperde Klaas, toen hij opnieuw spelen ging. Eindelijk kwam de meester buiten. 't Was een lange man met een bril op. Hij praatte een poosje met Jo en Nel. En toen wist hij alles, wat hij weten moest. De school begon. En weet je, waar Jo nu zitten moest? Naast Klaas, in de vierde klasse. »Jelui zijn immers buren«, zei meester. Klaas had een kleur als vuur.
"Ik geloof dat ik een prachtigen hoed op heb," zei Elsje, die haar stil had laten begaan, maar heel goed gemerkt had wat zij deed. "Dien houd ik dan maar op vandaag, denk ik, hij is zoo heerlijk voor de zon met dien breeden rand." "En met al dat gebabbel over dien hoed wordt er maar heelemaal niets meer aan de kransen gedaan," mopperde Frits. "Het is wat moois!
»Ik vind uwe onderdanen daarentegen veel te bewegelijk en onrustig, en ik ontmoet bij hen niet die volslagen gehoorzaamheid, waaraan ik tot nu toe gewoon ben geweest. Als ik het eerlijk zeggen mag, ontbreekt het hun aan waardigheid«. »Ik vind eenige van mijne persoonlijke omstandigheden ook verre van aangenaam,« mopperde Fernando; »bv. uwe huwelijksinrichting.«
Na het gewone avondmaal van antilopevleesch legde men zich ter ruste, maar de slaap werd verstoord door honderden vleermuizen, kleine en groote, die eerst tegen het aanbreken van den dag verdwenen. "Afschuwelijke beesten", mopperde Max Huber, "ik heb geen oog dicht kunnen doen!" "En toch hebt gij geen reden tot klagen", antwoordde de voorlooper. "Wat zegt ge daar! En waarom niet?"
Het verder aan de anderen overlatende om Bets te troosten, ging Jo naar de keuken, die in een staat van treurige verwarring bleek. Ze deed een grooten boezelaar voor, en toog aan het werk, zette alle borden en schotels vast klaar, en merkte toen, dat het vuur uit was. "Een heerlijk vooruitzicht!" mopperde Jo, rukte het deurtje van het fornuis open, en begon zoo hard zij kon te poken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek