Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
VALENTIJN. Ik zeg u, heer, bevallig eer, dan knaap. HERTOG. Wat wilt gij daarmee zeggen? VALENTIJN. Behaagt het u, dan deel ik onder 't gaan U zaken mee, die u verbazen zullen. Kom, Proteus, dit moog' heel uw boete zijn, De onthulling van uw liefdes aan te hooren; Dan moet mijn huwlijksdag ook de uwe zijn;
't Zij vrij den tijd gelukt, te sloopen, wat hier stond, Den steilen vestingmuur met borstweer en kanteelen; Vrij moog' de storm des tijds met uwe puinen spelen, En strooien, wat er rest, gevoelloos in het rond. R. C. H. Römer. Dit slot Oostende behoorde tot de weinige goederen, die in 1428 aan de ongelukkige gravin Jacoba van Beieren overbleven.
"Mij dunkt, de Heer Van Dyk blijft lang weg," zeide Groenhof, ontwakende en zich de oogen uitwrijvende: "en de kastelein of de baas van 't huis, wie hij wezen moog', schijnt het zoopje ook te vergeten, dat hij mij beloofd had.... juist, ik heb geen haast."
Maar zeg tot Hem, wien 'k al mijn heil moet danken, Vòòrdat hij henen gaat, Opdat hij haar mijn onschuld moog' verzeekren: "'k Bid u terwille van mijn zoete klanken, Dat gij haar niet verlaat, Maar van uw trouwen slaaf tot haar blijft spreken.
"Stil, Dorus! zoo moog je niet spreken; je hebt ongelijk," antwoordde Augusta, terwijl ze haar hand op zijn arm lei. "Ben ik dan nu nog een kermisklant?" "Neen, dat niet, maar je bent somtijds wel wat ruw." "Ben ik dan een heiden, zooals zij zegt, omdat ik me in de kerk verveel en liever thuis viool studeer?" "En waarom ga je er dan naar toe?"
Dáar wenschte ik 't moede hoofd ter rust te leggen, Dáar, de afgebeden grafrust in te gaan! O, dat geen traan mijn zerk besproeien moog', Geen dan de dauwdrup, die er 's avonds glore! O, dat geen zuchtjen er de stilte store, Geen dan het suizend windtjen van omhoog! Op zijn vijftiende jaar.
Gij spiegel van d' Oneindige! mijn oog Zoekt vruchteloos op uw onmeetbre stroomen Een plekjen waar het eindlijk rusten moog': Zij weemlen voort, wijd, boômloos, zonder zoomen, Tot mijn gedachte in doffe duizeling Ter nederzinkt. Toch houdt uw tooverkring Haar vast. Ze ontwaakt en zweeft weêr op uw baren, En stroomt met die al verder, en daar blauwt Geen grenspaal op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek