Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
En terwijl wij beneden in de woonkamer het water hooren klotsen, bidden wij op het donkere zoldertje. Ik vertel niets van het gebed; van een zoo heilig oogenblik moet men niet willen vertellen. Maar het gebed boven de golven, hand in hand met oud grootmoedertje op het zoldertje, blijft mij een glanspunt in mijn herderlijk werk. Toen ik de trap weer afklom, weende oud moedertje nog.
»Eene Helleensche de echte vrouw van een Perzischen koningszoon!" riep de blinde. »Dat is nog nooit gebeurd. Wat zal Cambyzes zeggen? Hoe zullen we ooit zijne toestemming verkrijgen?" »Wat dat aangaat, hebt gij niets te vreezen, moedertje," hervatte Bartja. »Ik ben van de toestemming mijns broeders even verzekerd, als dat ik mij overtuigd houd, dat Sappho een sieraad van ons huis zal zijn."
Gedurig schieten ons nieuwe denkbeelden te binnen, en 't is heerlijk dat Oost en West ons in staat stelt ze uit te laten voeren. Vertel jij aan Moedertje, dat wij reeds met de oudjes hebben gesproken over dat gaan naar Batavia en die school op Meester-Cornelis of Salemba. Ze hebben heelemaal geen bezwaar. Heerlijk hè, broer? Ze zijn verrukt, dat wij op Java blijven.
"Niets dat te gemakkelijk, te laks is verkregen, kan lang waarde en bekoring hebben voor ons", zegt Mevrouw Abendanon. Doch laat ik nu mijn hoofd nog niet breken over de keuze kalmpjes aan, zoo komen wij er wel overhaasting bederft meestal. Ik zal goed 't stemmetje hier binnen afluisteren en naar wat 't zegt, zal ik in overleg met hetgeen het hoofd zegt, handelen: is 't zoo goed, Moedertje?
Daarop ging de oude vrouw den, volgenden morgen weer naar het paleis en de bedienden lieten haar in dezelfde hal, waar zij den vorigen keer was geweest. Toen de koning haar daar zag staan, vroeg hij: "Wat verlangt gij nu, moedertje?" Maar zij voelde zich zoo beschaamd, dat zij ternauwernood kon stamelen: "Niets, Uwe Majesteit."
Een glimlach vloog als een vluchtige zonnestraal over haar aangezicht, toen zij zeide: "Arm moedertje, zij kreeg den prins nooit. En nu sta ik hier met mijn Prins, midden in mijn koninkrijk! Het is bijna te goed voor mij. Ik verdien het niet. Herinner je je dat ik jou opofferen wilde toen Helle ziek was?" Een pijnlijke uitdrukking gleed over zijn gelaat.
"Wel!" antwoordde de goede vrouw, de punt van haar mes met groote nauwkeurigheid beschouwende, "om zoo 't een of ander te worden." "Wat een of ander, moedertje?" vroeg de echtgenoot lachende, en van verlangen brandende het groote woord, dat hijzelf niet uit dorst spreken, van de lippen van zijn wederhelft te hooren.
»Ja pa, waar? In welke straat komen we nu te wonen?« »In de hoofdstraat, moe; in de hoofdstraat, kindertjes In de hoofdstraat van het dorp Breedega. Want we gaan naar buiten: ons moedertje moet heelemaal genezen.« Naar buiten. »Hoera, dat is echt!« riep Jo. »Nou, of!« zei Nel. Ze wipte van pa's knie en klapte in de handen. En toen pakte ze Jo vast en danste met hem in 't rond.
Toen de vader op de boerderij zelf de jongen zag, zei hij: "'t Mag nu wezen, zooals 't wil, maar zeker is het, dat we ons voor dieren en menschen moeten schamen." En hij nam den eekhoorn met alle jongen uit de kooi, en legde ze in den schoot van het oude moedertje. "Ga maar naar de notenhaag," zei hij, "en laat ze vrij."
Ook zij stortte daar, stil in de heilige stilte, vurig en innig hare ziel uit voor het Hoogere. Kort, moedertje! maak het kort, opdat het duister niet te ver van huis u verrasse. Een kruis geslagen, den last u weer opgeladen en verder het oude lichaam opgezeuld tegen het steile bergpad. Doch Maria de Maagd had er een wonder verricht aan deze grootmoeder van vele kinderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek