Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Vanwaar die zonderlinge opgewondenheid, waarvan de gevolgen zoo treurig hadden kunnen zijn? Een eenvoudige onbezonnenheid van Michel Ardan, die gelukkig door Nicholl nog tijdig kon verholpen worden. Na een flauwte van eenige minuten kwam de kapitein het eerst tot zichzelf.
Deze kreten van hoezee! en leve! werden zelfs zoo uitgelaten en de geestdrift uitte zich zoo op den man af, dat Michel Ardan, na een duizendtal handen te hebben gedrukt, op 't gevaar af van zijn tien vingers te verspelen, genoodzaakt was de wijk te nemen naar zijn hut. Barbicane volgde hem zonder een woord te spreken.
»Deskundigen!" sprak Michel Ardan met een ongeloovig lachje. »Deskundigen! In Frankrijk is een »deskundige," die wiskundig heeft bewezen dat een vogel niet vliegen kan, en een ander »deskundige," dat de visschen niet bestemd zijn om in water te leven." »Daarover handelen wij nu niet, mijnheer!"
In September 1898 ontdekte Tippenhauer op de savanne Madame Michel, ongeveer 25 kilometer van de hoofdstad, een ouden vulkaan, die het eerste onmiskenbare bewijs leverde, dat op de Groote Antillen nog tot in den jongsten tijd vulkanische werkzaamheid viel te constateeren.
»Gij weet dat niet?" riep Michel Ardan met een soort van gehuil dat door het geheele projectiel drong. »Neen, ik heb er zelfs geen vermoeden van," antwoordde Barbicane den vrager nahuilende. »Dan weet ik het wel!" stamelde Michel Ardan. »Spreek op!" stotterde Nicholl. »Ik zal spreken wanneer ik wil," snauwde Michel Ardan hem toe.
Wij hebben met het geheele heelal niets meer te maken en zijn de eenige bewoners van dit poppenwereldje, totdat wij maanbewoners zullen worden." »In omtrent 24 uren," merkte de kapitein aan. »Dat wil zeggen?" vroeg Michel Ardan. »Dat wil zeggen, dat het half negen is," antwoordde Nicholl.
»Aangenomen dat het projectiel tegen een of ander lichaam in de hemelruimte stuitte." »Welk?" »Den grooten vuurbol dien wij ontmoet hebben." Nicholl meende, dat in dit geval het projectiel in duizend stukken zou gesprongen zijn. »Wij zouden levend verbrand zijn," voegde Barbicane er ernstig bij. »Verbrand," sprak Michel Ardan, »'t is jammer; dat zou mooi zijn geweest om te zien."
»De honden," zei Michel Ardan, zich de oogen uitwrijvende. »Zij zullen honger hebben," meende Nicholl. »Drommels," merkte Michel Ardan aan, »wij hebben de arme dieren vergeten." Zij zochten en vonden eindelijk den eenen hond onder een divan gekropen.
Is er bij deze soort van groote materieële mannen, welke de reuzen der handeling kunnen genoemd worden, een leeftijd, waarin hun genie kortzichtig wordt? De ouderdom heeft geen vat op de genieën van het ideale; de Dante's en Michel Angelo's nemen in den ouderdom toe; nemen de Hannibal's en Bonaparte's er door af? Had Napoleon den rechten zin der overwinning verloren?
»Onze gelijken!" riep Michel Ardan uit. »Onze gelijken dat zijn zij nu niet meer dan de maanbewoners. Wij bewonen een wereld op ons eigen handje, het projectiel, en wij zijn met ons drieën! Ik ben zoo goed als Barbicane en Barbicane is zoo goed als Nicholl.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek