Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
»Gij behoeft mij daarvoor niet te bedanken, Zermah," zei James Burbank. »Zeker, master Burbank, zijn wij u dank schuldig, voor de groote gave, die gij ons verleent," antwoordde de mestische. »Gij beschouwt dus de vrijheid als eene groote gave, Zermah?" »Wat mij betreft, master Burbank," vervolgde de kleurlinge, »ik heb nimmer den druk, van slavin te zijn, bij u gevoeld.
Ter zelfder tijd plaatsten een paar negers een oudachtig meubelstuk in een hoek, dat als toilettafel en kastje dienst moest doen en waarin eenig linnengoed, als beddelakens, handdoeken, servetten en andere kleine benoodigdheden besloten waren, die de mestische vrouw zoowel voor haar als voor de kleine Dy zou kunnen gebruiken. Het kleine meisje sliep gelukkig nog.
Geen rivier meer om die arme vrouw en dat teere meisje de ontzettende vermoeienissen en inspanningen, daaraan verbonden, te besparen. Voorzeker zou de mestische vrouw de kleine Dy in hare armen gedragen hebben. Maar de gedachte alleen, wat die arme Zermah bij dien tocht te lijden zal gehad hebben, doet onwillekeurig ijzen.
De verdedigers van Castle House waren dus niet omgekomen bij den aanval op de plantage! En als zij met hunne nasporingen begonnen waren, dan was dat een onfeilbaar bewijs, dat zij met de ontvoering van het kind en de mestische bekend waren. En als zij daarmede bekend waren, dan kon het niet anders of mevrouw Burbank en miss Alice Stannard hadden het hun gezegd.
»Vader," antwoordde de jeugdige officier. »Alice heeft zich niet vergist!... Het is wel degelijk Texar, die mijn zusje en Zermah ontvoerd heeft." »Hebt gij er het bewijs van?" »Ja!" »Waar is het?" »Lees!" En Gilbert Burbank bood zijnen vader het verkreukt en bloederig papier aan, waarop de woorden, door de mestische vrouw gekrabbeld, te lezen stonden.
Kon hij ze in de moerassige streken van de Everglades, ver voorbij de bronnen van de Sint John verbergen? Kon hij zich van Zermah ontdoen als van eene lastige en gevaarlijke getuige, welker verklaring hem den een of anderen dag zoude kunnen vernietigen? Die vragen stelde zich de mestische vrouw. Zij zou gaarne haar leven ten offer gebracht hebben, om het kind te redden, dat met haar ontvoerd werd.
Zou men ooit het geheim vernemen van die alomtegenwoordigheid, waarvan Texar zoo behendig bewijzen scheen te kunnen afleggen? Maar wat kon dat, alles wel beschouwd, schelen? Wat thans als bewezen kon aangenomen worden, was dat de mestische vrouw en het kleine meisje eerst naar het blokhuis van de Zwarte Kreek overgevoerd waren geworden en daarna naar het eiland Garneral.
Wij hebben gezien, dat hij goed geraden had. Maar in ieder geval zou Texar niet kunnen loochenen, dat hij direct medeplichtig was aan de ontvoering van het kleine meisje en van de mestische vrouw.
De mestische vloog naar hare kamer terug, en kon die gelukkig nog ongemerkt bereiken. Daar stond zij tegen de in haast gesloten deur geleund en hoorde de ettelijke volzinnen, die toen nog tusschen den Indiaan en zijn meester gewisseld werden. »Waak met nog meer zorg dan vroeger," zei Texar. »Daar kunt gij staat op maken." »Ik kan u dat niet genoeg inprenten."
Het eerst herkende zij de stem van Squambo, daarna die van den Spanjaard Texar. Eene huivering overviel haar. Wat kwam die ellendeling op dit late uur in het fortje uitrichten? Gold het thans een nieuwen aanslag op de mestische vrouw en het kind?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek