Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 november 2025
Deze paleizen bevatten receptiezalen, staatsievertrekken, baden, kiosken: alles even rijk van stijl en schitterend van versiering. Al deze gebouwen, groote en kleine, zijn zonder uitzondering van wit of zwart marmer opgetrokken; de wanden zijn met veelkleurige mozaïeken versierd, en de voornaamste vertrekken bezitten historische fresko-schilderijen van groote waarde.
Toen dat een half uur geduurd had Paul zag het op de log-groote pendule van marmer, die op den schoorsteen stond kon hij het bijna niet meer uithouden, zat hij nerveus van ongeduld te wachten op een gelegenheid om van haar af te komen. Hij was dat soort van praten sinds jaren niet meer gewoon, hij kon er niet meer tegen. Als 't niet anders ging wou hij maar weggaan, onder een of ander voorwendsel.
Lichtgeel marmer lag op de waschtafel en er rechtover, was een hooge psyché-spiegel ook met licht gewaad omstrjkt. Langs de muren viel, in zwaar gevouw, het thee-rozig behangsel.
En als de priester zijn handen over hen uitbreidt, komen er tranen in zijn oogen en hij zegt: "Benedicte! De Heilige Maagd zal den man, dien gij bemint, behoeden." Daarna voelt Chester de lippen zijner vrouw, die koud zijn als marmer, op de zijne, en zij, opstaande, gaat naar haar vader en zegt met een heesche, onnatuurlijke stem: "Het is geschied!"
Zij kon maar niet begrijpen, dat al haar verwachtingen vernietigd waren. Zij betrapte zich keer op keer, dat zij dacht: "Toen ik Gaetano bevrijdde." Maar nu had zij heelemaal geen hoop meer hem te bevrijden. Nu eens dacht zij aan de eene, dan eens aan de andere onderneming, die zij wilde beginnen. Zou zij het moeras dempen, of zou zij marmer uit den Etna graven? Zij kon maar geen besluit nemen.
De deur werd met een ruk open gedaan door Frits, die bij iedere schel hoopte dat er bericht van de politie zou zijn en met smeekende oogen en de woorden: "O, het spijt me zoo vreeselijk!" liep Elsje de gang in. Op hetzelfde oogenblik overviel haar zulk een hevige duizeling dat ze zich onmogelijk staande kon houden en met de handen rondtastend en een zwakken kreet om hulp, op het marmer neerzakte.
In dat zelfde kerkje, waar Rozeke eenmaal, met tranen van zalige ontroering, haar schitterende huwelijksplechtigheid zag, woonde zij nu haar plechtige begrafenis bij. Daar lag ze, als van marmer, onbewegelijk in haar kist, wit als het doodskleed dat haar bedekte, de oogen toe en de handen gevouwen, met haar schoone donkere haren in twee zware vlechten op haar schouders.
Door het koude marmer gaan, En door de doffe kleur, zijn droomen: heldre draên, Waarvan de moeders kleedren voor haar kindren weven; De taal is een oneindig Orfeus-lied: Beheerscht haar harmonie, de kunstge, niet Ontelbre vormen en gedachten, anders zonder leven?
Op barschen toon viel hij Marius in de rede: "Waarom komt ge dan?" Dit "dan" beteekende: Zoo ge mij niet omhelst. Marius aanschouwde zijn grootvader, wiens gezicht de bleekheid als van marmer deed schijnen. "Mijnheer!"... De grijsaard hernam op strengen toon: "Komt ge mij vergeving vragen? Hebt ge uw ongelijk erkend?"
Zacht opende zij de deur en vond eene brandende waskaars heel voorzichtig geplaatst op een klein tafeltje met marmer blad. De Milde leefde in gedurige vrees voor brand. Suze nam de waskaars, om naar boven te gaan. Een zonderling gerucht deed haar plotseling stilstaan. Zij zag overal in de gang, maar bespeurde niets. Alles was donker, de familie moest al lang ter ruste gegaan zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek