Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Daarom besloot ik te komen, al weet ik, dat ik een zekeren dood te gemoet ga." Marko maakt zich gereed de Prinses te hulp te komen.
Daarop schreeuwde de machtige Moor verwoed: "Ik geef geen crediet, ellendeling! Gij zijt al te stoutmoedig door den gek met mij te steken!" Toen sprong hij op, hief zijn knots op en sloeg Marko drie of vier maal op de schouders. Marko zei glimlachend: "Heldhaftige Moor, slaat gij in ernst of doet gij het alleen voor de grap?" De Moor, die voortging met den aanval, siste: "Ik sla in ernst!"
Gij deedt beter hem genezende kruiden te geven, anders zult gij niet veel langer uw hoofd op uw schouders dragen!" De veela smeekte Marko haar te vergeven, en haar broeder-in-God te worden. "Om Gods wil, o mijn broeder Marko, en in den naam van den heiligen Johannes," riep zij, "spaar mijn leven, dan zal ik over den berg gaan en kruiden zoeken en de wonden van uw pobratim genezen!"
Hij was nog slechts een klein eind gegaan, toen hij zag, hoe Bogdan zijn twee vrienden voor zich uitdreef, hun armen op gelijke wijze gebonden als die van Bogdans volgelingen. Toen hij dit zag, werd Marko door vrees bevangen en keek rond naar een middel om te ontkomen.
De Moor stond op het punt Marko aan te vallen, toen Sharatz hem den weg versperde en boosaardig naar Bedevia schopte. Toen de Moor zulk een onverwachten tegenstand ontmoette, wendde hij onverwijld zijn paard, om zich weer bij den stoet te voegen.
De innige vereering, die de Serviërs dezen geliefden Prins toedragen, blijkt een vaste band te zijn tusschen degenen, die nog in Servië zelf wonen en hen, die naar allerlei andere landstreken verhuisd zijn. Er zijn natuurlijk verschillende verhalen over den dood van Marko.
Na lang beraad kwam hij tot het besluit, dat het beter zou zijn naar den Sultan te gaan en zelf verslag te doen van wat er was gebeurd, dan zijn vijanden gelegenheid te geven hem te belasteren bij den Padishah. Toen Prins Marko te Yedrenet kwam, werd hij onmiddellijk in de raadszaal door den Sultan ontvangen.
Ik zou graag voor u zingen, maar verleden nacht, toen ik met veela Raviyoyla was, dronk ik veel te veel wijn, en toen dreigde zij mij, dat zij mijn hart en mijn keel zou doorboren met pijlen, als zij mij weer hoorde zingen." Maar Marko drong aan: "O zing, lieve broeder! Vrees de veela niet, zoolang ik, Prins Marko, leef; en zoolang ik mijn Sharatz en mijn zeshoekigen knuppel heb!"
Relya van Bazar was een vroolijke, jonge ridder en hij joeg zijn paard steigerend door den wijngaard, waarbij hij eenige van de hooge wijnstokken, beladen met heerlijke trossen druiven, brak. Marko vermaande zijn vriend aldus: "Gij deedt beter dezen wijngaard met rust te laten, Relya!
Zóó slecht konden de zaken wel gaan zònder bestuur, zònder almacht, zònder God! O, er waren nog veel meer dingen in de war. De deugdzame Grieken streden tegen de wreede Turken, en leverden dagelyks de by zulke gelegenheden gebruikelyke heldendaden. Ieder had er den mond vol van. Alleen God scheen alweer niet op z'n post te zyn. Marko Bozzaris en Ypsilanti deden waarlyk hun best.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek