Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Indien gij reeds verschrikt zijt bij het zien van Moussa's hoofd, wat zoudt gij dan wel gedaan hebben, indien gij hem levend had ontmoet?" De Sultan gaf drie tovars goud aan Marko, die naar zijn kasteel te Prilip terugkeerde. Wat Moussa de Bullebak betrof, hij bleef op den top van den berg Katchanik. De dood van Prins Marko. Vroeg in den morgen, op een rustdag, reed Prins Marko langs het strand.
Prins Marko vertelde den Sultan, wat gebeurd was met zijn vizier Amouradh; geen enkele bijzonderheid hield hij voor zich. Toen hij zijn verhaal geëindigd had, schudde de Sultan van het lachen en stelde Prins Marko gerust: "Dat slechts zegeningen uw deel zijn, mijn lieve zoon Marko!" zei hij. "Indien gij u anders hadt gedragen, dan zou ik u niet mijn zoon genoemd hebben.
Toen de onderdrukte christenen het nieuws vernamen, vereenigden zich allen, zoowel ouden als jongen in den vreugdekreet: "Dat God den koninklijken Prins Marko een lang leven schenke! Want Marko heeft ons land bevrijd van een monster! Wij bidden God, dat zijn ziel gezuiverd moge worden van alle zonde." Prins Marko en Bogdan, de Bullebak.
Zij konden de zusters van mannen en vrouwen worden, konden zelfs huwen en kinderen hebben. Maar zij waren in het geheel niet onkwetsbaar. Prins Marko, de lievelingsheld van de Serviërs, werd door een veela met bovenmenschelijke kracht begiftigd; zij gaf hem ook een bijzonder strijdros ten geschenke, "Sharatz," dat werkelijk bijna menschelijke eigenschappen bezat.
Schrijver dezes maakte de Balkanveldtocht van 1912-1913 mee, en was getuige van roemrijke daden en wapenfeiten van zijn landgenooten, die vergelijkenderwijs gesproken in geen enkel opzicht onderdoen voor die van hun voorouders uit de middeleeuwen, toen Milosh Obilitch, Marko Kralyevitch, Ban Strahiyna en anderen de Serviërs aanvoerden.
Op mijn woord, ik zal de teugels van mijn Bedevia inhouden, en zevenmaal over uw lichaam springen, daarna zal ik uw hoofd afslaan!" Daarop antwoordde Marko: "Houd op met deze leugentaal, o Moor!
Ik geef niet om zijn geld, maar ik heb lust zijn hoofd te klieven en zijn strijdros te behouden, dat mij goed aanstaat." De dienaren gingen heen om zijn bevel uit te voeren, maar toen zij Marko van nabij zagen, waren zij zoo ontsteld, dat zij hem niet onder de oogen dorsten komen.
En is alles wel met den doorluchten tsaar en koning?" De koeriers negen weer onderdanig en zeiden: "O, edele heer, zeer koninklijke Prins Marko. Allen zijn welvarend, ofschoon wij vreezen op geen goeden voet met elkaar!
Tusschen die pijnboomen bevindt zich een bron; stijg daar af en bindt uw Sharatz aan een der pijnboomen; buig u dan neer en de bron zal uw gelaat weerspiegelen. Zie, en gij zult weten, wanneer de dood u wacht!" Marko verneemt zijn lot.
Nauwelijks had hij deze woorden gesproken, of Prins Marko was reeds bij hen, terwijl hij zijn glinsterend zwaard zwaaide. Onmiddellijk verspreidden de twaalf Turken zich als een zwerm musschen, die verschrikt werden door een roofvogel. Marko viel den vizier aan, en kliefde met zijn sabel zijn hoofd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek