United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wat heeft dat in je hoofd gebracht, Mamaatje?" "Och, ik had voor een paar dagen een gesprek met Moeder, en vertelde haar hoe zenuwachtig, prikkelbaar en onplezierig ik mij voelde, en zij vond dat ik eens een verandering noodig had en 't minder druk moest hebben: nu zal Hanna mij komen helpen met de kinderen, dan kan ik meer over het huishouden gaan, en nu en dan een verzetje zoeken, om niet vóór mijn tijd een kribberige, afgetobde oude vrouw te worden.
Weer sloeg Cécile de oogen neer. Toen fluisterde ze, half klagend: "Ik had het u veel liever niet willen zeggen. Het is alleen maar, dat.... dat ik zoo moe word van Elsje." "Moe van Elsje! Hoe meen je dat, lieveling?" "Ik weet niet hoe ik het zeggen moet, mamaatje," zei Cécile, haar hoofd tegen den schouder van mevrouw d'Ablong leggend, die teeder de armen om haar heensloeg.
"Het is bezorgdheid voor u, mamaatje," sprak de jonge barones, "in dit weder! En gij zijt de ongemakken van het reizen niet meer gewoon." Reizen? Zij ging op reis? Een oogenblik vervulde een gevoel van blijdschap Liesje's hart. "De noodzakelijke gevolgen uwer handelwijze, Cornelie," klonk het terug, "heb intusschen geen zorg! Nog ben ik niet zoo zwak, dat ik "
De goede God heeft haar echter een spoedige herstelling geschonken; maar zij heeft na dien tijd niet weder gelachen, en de ridder, een jonker van Streitwitz, is in den slottuin alhier begraven." "Wat zegt gij daarvan, mamaatje?" riep Army opgewonden; "ik wil graag gelooven, dat iemand zich om haar van het leven heeft beroofd; het is een wonderschoon gelaat.
NORA. O, dat zou het ergste niet zijn. Wat doen de kinderen? DE KINDERMEID. De arme stakkerdjes spelen met al het moois van den kerstboom, maar.... NORA. Vragen ze dikwijls naar mij? DE KINDERMEID. Ze zijn het zoo gewend dat Mamaatje bij hen is. NORA. Ja maar, Anna-Marie, ik kán voortaan niet zooveel meer bij hen zijn als vroeger. DE KINDERMEID. Och, kleine kinderen wennen aan alles.
Eergistren was ik jarig, En moeder vroeg mij toen, Wat ik van haar begeerde; Ik gaf haar eerst een zoen, En zei: mijn lief mamaatje! Bewijs mij deze gunst, Dat ik mag leeren speelen, En zingen naar de kunst. Zij nam mij in haar armen, En zei: in 't nieuwejaar. Nu brande ik van verlangen, Ach kwam de meester maar.
De bespreking van het groote nieuws bracht in dit huis, gelijk overal pennen en tongen in beweging; en op 2en Kerstdag vernam Dora's poppengezelschap van haar mamaatje het volgende verhaal: »Er is een lieve Koningin, die woont met een Prins in een mooi paleis in Gelderland.
Woord Van De Dag