Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 juni 2025


Nu blijft er slechts nog over, om eene plaats te bepalen voor den strijd, en, zoo het noodig mocht zijn, voor de volvoering der straf. Waar is de Preceptor van dit huis?" Albert Malvoisin, steeds Rebekka's handschoen in de hand houdende, sprak zeer ernstig maar zacht met Bois-Guilbert. "Hoe!" riep de Grootmeester, "wil hij het pand niet aannemen?"

Ja, die klok; Reginald Front-de-Boeuf en Phillippe de Malvoisin kennen het gebruik er van even goed, als Willem de Bastaard zelf, of eenig ander Normandisch gelukzoeker, die bij Hastings vocht.

"Zeg het hem dan in het gezicht," vervolgde Malvoisin koeltjes, "dat ge deze gevangen Jodin tot razernij toe bemint; en hoe meer ge uw hartstocht overdrijft, hoe meer zal hij zich haasten om er een einde aan te maken door den dood van de schoone tooveres; terwijl ge, op de daad betrapt door de bekentenis van eene misdaad in strijd met uw eed, geen hulp van uwe broeders kunt verwachten, en dan moet ge al uwe schitterende vooruitzichten op eer en macht opgeven en uwe lans gebruiken als huurling, in eene of andere nietige twist tusschen Vlaanderen en Bourgondië."

"Die onbezonnene," riep hij, "die ondankbare! Een man te minachten, die midden door bloed en vlammen haar leven met gevaar van het zijne gered heeft! Bij den Hemel, Malvoisin! Ik bleef er, tot dak en pilaren om mij heen kraakten en instortten.

"Die groote vervallen eik," zeide hij, "maakt de grenspaal uit van hetgeen Front-de-Boeuf zijn gebied noemt; wij zijn verre van dat van Malvoisin. Er is nu geen vervolging meer te duchten." "Mogen de wielen van hun wagens afvallen," zei de Jood, "zooals die van Farao's leger, opdat zij langzaam mogen rijden!

"Ach!" zei de Jood, "hij zal mij niet onder zijn gevolg laten medereizen de Sakser en de Normandiër schamen zich beiden voor den armen Israëliet; en alleen te reizen door het gebied van Philip de Malvoisin en Reginald Front-de-Boeuf.... Goede jongeling, ik wil met u gaan! Laten wij ons haasten onze lendenen omgorden laat ons vluchten! Hier is uw staf, waarom draalt gij?"

Daarna werd de Preceptor van Templestowe geroepen, om de wijze te beschrijven, waarop Bois-Guilbert en de Jodin bij de Preceptorij waren aangekomen. De getuigenis van Malvoisin werd met de uiterste voorzichtigheid gegeven.

"Ge spreekt waarheid, Malvoisin," zei Brian De Bois-Guilbert, na een oogenblik bedenkens. "Ik wil den bijgeloovigen grijsaard geen voordeel over mij geven; en wat Rebekka betreft, ze heeft aan mij niet verdiend, dat ik rang en eer om harentwil zou prijs geven. Ik zal haar opgeven! ik wil haar aan haar lot overlaten, zoo niet "

De heraut ging naar den stoel, waarop Rebekka zat, en Bois-Guilbert plotseling zijn paard naar dat einde van het strijdperk wendende, was, in weerwil van de wenken van Malvoisin en Mont-Fitchet, even schielijk als de heraut naast Rebekka's stoel. "Is dit in den regel en naar de wet van den strijd?" vroeg Malvoisin, den Grootmeester aanziende.

"Bij den Hemel, ze zal en moet!" hervatte Malvoisin. "Noch gij, noch iemand anders kan haar redden. Lucas Beaumanoir heeft bepaald, dat de dood dezer Jodin een voldoend zoenoffer zal zijn voor alle verliefde zonden der Tempelridders; en ge weet, dat hij zoowel de macht als den wil heeft, om een zoo redelijk en vroom voornemen ten uitvoer te brengen."

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek