United States or Luxembourg ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een blaadje sla naast het bad, het raapzaad gemengd met witzaad, de klare fonteintjes en het trosjeszaad, het droge zand op den grond en de vogels op hun roestjes, 't was alles hij zei geen woord. Madame loofde, ingenomen door orde en netheid, de nieuwe kweekplaats. Marieken werd door Albertken meegetroond, evenals Craen en zijn vrouw. Want het jongsken deelde in den triomf.
Autrefois j'avois fait un dictionnaire de ses phrases pour amuser Madame de Luxembourg, et ses quiproquo sont devenus célèbres dans les sociétés où j'ai vécu.
Zoo gauw als het licht wordt trekken wij er uit, Moeder, schep maar moed... Kom, wij blijven niet in den kelder, we gaan koffie opschenken, dat zal ons goed doen. Hij nam de lamp en gehoorzaam volgde zij hem naar de keuken. Spoedig zong de waterketel. Hier is het veel beter, zei Madame.
Snepvangers vergat zijn Roepzaal, zijn verkoopingen, zijn stamkroeg en zijn vrienden; Madame begreep niet hoe zij het jaren volgehouden had in den winkel, Marieken koesterde de hoop hier dik te worden en fleurig, want zij was bleek en mager.
Haar strak gelaat vertoonde een haar geheel ongewone uitdrukking van bedeesdheid en schroom. 't Scheen haar moeielijk zulk een rekening aan iemand te geven, die zoo geheel 't voorkomen van "een arme" had. De reiziger scheen verstrooid en in gedachten. Hij antwoordde: "Ja, madame, ik vertrek." "Ge hebt dus te Montfermeil geen zaken te doen?" "Neen, ik reis hier slechts door, anders niet.
Op de beschrijving van Isabella van Bourbon's prachtigen rouw laat zij volgen: "Quand Madame estoit en son particulier, elle n'estoit point toujours couchée, ni en une chambre". De prinses ontvangt in dien staat, doch enkel als schoone vorm.
't Is mij eerst aan 't einde van mijn verblijf aldaar mogen gelukken, de madame een anderen indruk te geven; een reiziger die, met zijne spoorwegbiljetten in den zak, toch te voet het land doorkruist, is iets dat buiten den gedachtenkring van die menschen ligt.
Dat het heerschersbewustzijn, zooals ik reeds opmerkte, niet overal in voldoend-sterke mate aanwezig is, zou men kunnen demonstreeren o.a. aan de figuur van Madame Goldscheider, de gewikste waardin, tegen wie nu en dan, zeer ten onrechte, door de schrijfster wordt opgezien, en die door haar merkbaar wordt overschat.
Dat was immers uw voornemen, madame Récamier?" vroeg Laurie met schijnbaren ernst naar Amy ziende. "De tijd zal het leeren. Kom maar mee, brutale plaaggeest en erger mijn familie maar niet door mij in hun bijzijn belachelijk te maken," antwoordde Amy, vast besloten, dat zij een goede huisvrouw zou zijn, eer zij als gastvrouw haar salons opende.
De vrouw, die dit deed, was een oude helleveeg, madame Victurnien genaamd, een bewaarster en beschermster der deugd van iedereen. Zij was zesenvijftig jaar oud, terwijl haar leelijkheid met de jaren nog verdubbeld was. Haar stem was blatend als die van een geit, en haar aard als die van een bok. Deze oude vrouw was ook eens jong geweest; 't geen men zich haast niet kon verbeelden.
Woord Van De Dag