Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Ze kenden echter allen Holland, ook al hadden ze dikwijls nooit van Amsterdam gehoord. Doch niet alleen uit het Oosten, ook uit het Westen komen jaarlijks vele vreemdelingen Japan bezoeken. Het verwonderde mij daarom, dat wij altijd nog de aandacht trokken. Vaak merkte ik op, dat moeders ons hunnen kinderen aanwezen. Of dat steeds met even vleiende woorden gepaard ging, durf ik betwijfelen.
Toch was ze nog meer gevleid als ze merkte, dat ze den naam had van gedecideerd handelen en optreden, met verstand en takt. Want dat vond ze van zich-zelf ook, in volle oprechtheid.
"Omdat het bericht, dat wij gevonden hebben, eerst kort geleden geschreven was," antwoordde de ingenieur, "en dat alleen de schipbreukeling dit stuk heeft kunnen schrijven." "Wanneer het ten minste niet opgesteld is door een lotgenoot van dien man, welke na dien tijd gestorven is," merkte Gideon Spilett op. "Dat is niet mogelijk, mijn waarde Spilett." "Waarom?" vroeg de reporter.
Toen merkte hij, dat hij klaar wakker was; en al dat goud aan zijn voeten ziende, riep hij als een treurspelheld uit: "Mag ik mijn oogen gelooven?" En dan de hand van Rodolphe in de zijne nemend: "Geef mij de verklaring van dit mysterie!" "Als ik die gaf, zou het er geen meer zijn!" "Maar hoe dan....?"
"Mijn boek, meneer de Secretaris," klonk opeens een stem achter hem, en opziende, keek hij in de scherpe zwarte oogen van den Hertog, die achterdochtig op hem gevestigd waren. "Ik merkte zooeven, dat ik dit had laten liggen. Zooals u ziet, houd ik mijn klassieken nog bij." "U bestudeert ze zelfs zeer aandachtig," zei Paul.
Zijn vroeger Ik draaide de lampen neer terwijl hij dit zeide en Scrooge en de Geest stonden weder naast elkaar in de open lucht. "Mijn tijd spoedt ten einde," merkte de Geest op. "Vlug!" Dit werd niet tegen Scrooge gezegd, of tegen iemand dien hij zien kon, doch de uitwerking er van deed zich onmiddellijk bespeuren, want weder zag Scrooge zichzelf.
Met lustige schreden liep hij in onbekende buurten, langs wegen waar huizen in aanbouw waren; een eind verder op een open plek zag hij onduidelijk den omtrek van een galg tegen de lucht, hij lachte even, met een dwaas gebaar, en bleef staan om te zien of er iemand hing, maar het was te donker. Hij merkte nu, dat het koud was, stampte op den grond en blies in zijn handen.
Ik ging heen om mijn goed te pakken en dat naar mijn nieuwe woning te laten brengen. Toen ik terugkwam, was de graaf aan tafel met verschillende heeren en den dichter Nunez, die zich met groot gemak liet bedienen en zich in de conversatie mengde. Zelfs merkte ik, dat hij geen woord zei, dat het gezelschap geen genoegen deed. Leve de geestigheid! als men die heeft, kan men alles zijn, wat men wil.
Bij een andere gelegenheid zat ik met eenige Afghanen in een huis in het dorp Peiwar in het Koeramdal. De meeste huizen stonden aan weerszijde van een lange straat, die in de lengte door het dorp liep, en ik merkte op, dat er tusschen de huizen aan elke zijde van de straat kleine deurtjes waren gemaakt.
"'Al moest ik onderweg sterven, zei ze eindelijk, 'ik moet vluchten, en ik zal vluchten." De vreemde vriend volgde oplettend het verhaal, dat zijn kleine metgezellin hem onder het voortloopen deed. Maroessia merkte dit wel, en het deed haar genoegen. "Dat geeft hem wat afleiding," dacht zij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek