Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Den daarop volgenden dag, dat was de 23ste October, konden zij niet vóór negenen op marsch gaan en toen was het nog maar nauwelijks licht genoeg. Sergius merkte op dat het minder koud was geworden. In het noordoosten pakten eenige wolken zich aan den gezichteinder samen. De thermometer ging een weinig naar boven en ook de drukking van de lucht werd, blijkens den barometer, iets minder.
Hij merkte er niets van, want hij had al de gevolgen van zijn groote ontdekking vergeten. Toch waren die gevolgen hem door John Watkins genoegzaam aan het verstand gebracht, en die bestonden in den ondergang, na korteren of langeren tijd, van de mijnwerkers van geheel Grikwaland.
Want in de weekdagen, al klaagde ze nooit, al was ze altijd-weer enkel maar dol-blij als Bernard kwam, hij merkte toch dikwijls aan kleinigheden wat ze weer te tobben had gehad met haar moeder.
Ik merkte ook nog een anderen slang op, omtrent drie voeten lang, bedekt met ringen van onderscheidene kleuren, dien men Amphisboena noemt, om dat men veronderstelt, dat hy twee hoofden heeft; maar de waare reden is, om dat, uit hoofde van zyne langwerpig ronde gedaante, zyn kop en staart zoodanig naar elkander gelyken, dat het zeer wel is toe te geven, wanneer men 'er in mistast; zyne oogen zyn voorts byna onbemerkbaar.
«Ik heb Anastasia lief!» zei ik, en zijn hand beefde in de mijne; hij werd zoo wit als een doek; ik zag het, ik begreep het en ik merkte, dat ook mijn hand beefde; ik boog mij naar hem voorover, drukte hem een kus op het voorhoofd en fluisterde: «Ik heb het haar nooit gezegd, zij heeft mij misschien niet lief!
Jongens, wat is me dat end van de Amsterdamsche poort weer tegengevallen!" "Mijnheer moet anders aan lange enden gewoon zijn," merkte Boerhave aan, ik geloof om zijn aardrijkskundige kennis van de hoofdstad te toonen. "Ja, dat is zoo", zei Nurks, met een bijzondere kracht op 't woordje is, "maar daarom juist, als men zoo'n mal klein stadje als Haarlem de eer aan doet, wil men 't liever niet."
"Juist," hernam Pencroff. "De rivier is een weg voor ons, die geheel alleen gaat en de houtvlotten zijn niet voor niets uitgevonden." "Alleen loopt die weg op het oogenblik in een andere richting dan de onze, daar het water opkomt," merkte Harbert aan. "Dan wachten wij maar tot het weder afloopt," sprak de matroos, "en dan zal het ons tot vervoermiddel dienen.
"En ik meende gehoord te hebben, dat Prinses Amalia zich te Turnhout bevond en van daar naar Kleef was gereisd, omdat zij Hare Koninklijke Hoogheid niet gaarne vaarwel zeide," merkte Marie aan. "Je bent zeer goed onderricht, Marie," hervatte Karel.
Hij merkte dat zijn leermeesters volstrekt niet weergaven de kleuren van de voorwerpen die zij nabeeldden, doch door oordeelkundig gebruik van contrasteerende kleuren en belichtingen naar bevrediging van het oog instinctief streefden: dat dus het oog van den beschouwer eigenlijk andere kleuren waarneemt dan, objectief bekeken, op 't doek aanwezig zijn; dat het oog de kleuren ten slotte zelf maakt.
Sedert Jacques Francine kent, is hij vreeselijk veranderd." "Zij heeft hem gelukkig gemaakt," merkte een derde op. "Gelukkig?" antwoordde Lazare; "wat noem je gelukkig? Hoe kunt ge een hartstocht, die iemand brengt in een toestand, waarin Jacques thans verkeert, geluk noemen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek