Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
En wij luisterden verwonderd, zwijgend, bang en toch met stil genot. "Wat voor menschen waren dat toch!" dachten wij. "Nooit zullen we zulke menschen zien!" "Dachten die menschen nooit over wat zij deden?" vroegen wij. "Ja zeker dachten ze, kinderen," antwoordden de ouden. "Maar niet, zooals wij denken," beweerden wij. Maar dan begrepen de ouden niet wat wij meenden.
Ze stortten in wilde vaart neer uit den korenhoop, vlogen door de nauwe gaten in de muren, en rolden over elkaar, in hun haast om naar buiten te komen. Midden op de plaats stond een dwergje, dat op een fluit blies. Om zich heen had hij al een heelen kring ratten, die verbaasd en bekoord naar hem luisterden; en ieder oogenblik kwamen er meer bij.
Onder de hooge takken van een katoenboom, waaruit de in hun rust gestoorde apen en papegaaien schreeuwend wegvluchtten, lagen ginds eenige zeelui bij elkaar en luisterden naar de verhalen van een grijzen makker, die geestdriftig van de vreeselijke gevechten vertelde, die hij had meegemaakt.
Zij zag een rijzig jongmensch vóór zich staan met den ministerrok vol goud borduursel.... Haastig antwoordde zij: »Laat meneer De Witt je dan zeggen, hoe hij het hebben wil!" André, die, wat er ook met hem in het verloopen jaar was voorgevallen, altijd zijne gezonde opgeruimdheid had bewaard, toonde zich onmiddellijk bereid. De drie De Mildes luisterden aandachtig.
Toen luisterden wij, opgewonden jongeluî als we waren, beurtelings naar het landschap aan onze slinke, dat ons ijver toesuisde, en naar de zee aan onze regte, die glorie zong toen spraken wij van het verleden, van degelijkheid, toen beloofden wij, ja, wat niet al!
Mattia en ik hadden ons in een hoek teruggedrongen met Capi tusschen ons en luisterden naar het gesprek. Het verwonderde me inwendig, dat die koetsier eene plaats, zoo mooi als Bethnal-Green, niet kende; er moesten dus vele van die groene pleinen in Londen zijn. Dat was vreemd, want te oordeelen naar hetgeen wij gezien hadden, zou ik eer gedacht hebben, dat alles met roet was bedekt.
Hij praatte niet zooveel als de anderen, maar als hij wat zei luisterden ze bijna altijd allemaal. En in-eens, langs hun hoofden kijkend, zag Bernard den familietrek, die hen maakte tot één soort menschen, hij zag die familie om haar tafel even, als in een visioen, tot beeld verstard.
Gideon Spilett en Pencroff luisterden. Geen geluid kwam er van binnen. De schapen en geiten, die waarschijnlijk in hun stallen sliepen, stoorden de kalmte van den nacht niet. Toen de reporter en de zeeman niets hoorden, vroegen zij zich zelven af of zij niet over de omheining zouden klimmen en op die wijze in de kraal dringen. Dit was tegen het bevel van Cyrus Smith.
Zoolang Huib nog niet aanwezig was, vertelde Jonge Kees alles wat de oude man hem den vorigen dag verhaald had. De matrozen waren dus redelijk op de hoogte der geschiedenis en luisterden met ingespannen aandacht naar hetgeen Huib thans ging mededeelen. "We hadden gedurende die twee jaren niet veel anders gedaan dan geluierd," zoo vervolgde de verteller.
Wij kwamen door het grootendeels van hout gebouwde stadje Klin, wij wisselden haastig groeten met de automobielen, die ons tot hier begeleid hadden, en vervolgden alleen onzen weg, luisterden naar het eentonige, rhythmische geluid van den motor en ademden met volle teugen de frissche morgenkoelte in.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek