Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Doch de wantrouwende ziel des booswichts deed hem vreezen, dat Ludwig wellicht zijn woord niet houden zoude, en om zeker te zijn, dat deze hem dien nacht althans niet verraden zoude, had hij een slaapdrank onder dien wijn gemengd. Die slaapdrank redde de Nederlanden.
Joan stond stil, knikte eenige reizen met het hoofd, loosde een diepen zucht, wenschte den page vaarwel en sloeg een zijweg in, die naar de heide bracht, terwijl Ludwig slotwaarts keerde.
Na het uiten dezer dankbetuiging haastte zich Falckestein naar het vertrek, waar hij zijn kind hoopte te vinden. Hij vond er Magdalena, bezig aan het herstellen der weinige kleedingstukken, die de plunderzieke Spanjaards nog overig hadden gelaten. De kleine Ludwig, de zoon van Magdalena, speelde met Fenix, 's Graven grootsten en fraaisten jachthond.
"Joost haal me, als ik iets uit geheel uw openhartig antwoord begrijp," hervatte Joan. "Indien UEd," zeide Ludwig, "nader onderricht begeert, kan UEd. immers met den Heer Baron spreken? Die zal best weten, hoe het met uw geboorte zit," voegde hij er lachend bij.
Hij sloeg aartshertog Ludwig, die den Oostenrijkschen linkervleugel aanvoerde, drie dagen later bij Abensberg met zware verliezen terug naar de Inn, ijlde daarop Davoust te hulp, die het reeds even zooveel dagen bij Tengen zwaar had te verantwoorden gehad.
Nu plaatsten zich de vorstelijke personages en al de aanwezigen in het rond: de deur werd geopend en met bleek gelaat en wankelende schreden trad Ludwig, van twee wachten gevolgd, de zaal binnen. Doch, om zijn verschijning hier ter plaatse te verklaren, is het noodig, dat wij de geschiedenis weder wat hooger ophalen. Aan wien behoore ik dan? wien word ik tot verrader?
Na het uiten dezer woorden drong hij in hevige gemoedsbeweging de kamer uit. De Fiskaal volgde hem: ook verscheidene der aanwezigen, die den Prins herkend hadden en voor de gevolgen begonnen te vreezen, welke hun tegenwoordigheid in deze vergadering hebben kon. Frederik Hendrik was als versteend blijven staan; totdat Ludwig hem zijn mantel omsloeg en hem bijna als een kind de kamer uitgeleidde.
"O Voorzienigheid! hoe wonderbaar zijn uw wegen," zeide Vader Ambrosius, de handen ten hemel heffende. "Er blijft nog iets duisters in uw verhaal," zeide de Prins tegen Ludwig: "leeft er iemand, die de waarheid daarvan bevestigen kan? Leeft uw moeder nog?" "Zij leeft nog," zeide Magdalena, met statigheid vooruittredende. "Hoe!" riep de Baron: "gij de moeder van dien knaap?"
"Zwijg Ludwig!" zeide de Gravin, "en schaam u! zoo die knaap iets verloren heeft, was het, door dat hij ons hulp betoonde, en gij deedt beter hem in 't zoeken bij te staan, indien zulks uw fraaie broek niet sleet, dan hem onbeleefdheden te zeggen."
Deze keek om en zag Joan achter hem, die hem een frisschen morgen toewenschte. "Goeden morgen, Jonker!" zeide Ludwig, even den hoed aflichtende en vervolgens gelijken tred met Joan aannemende: "reeds zoo vroeg in 't veld?" "Mij dunkt," zeide Joan, "ik moest u die vraag doen; doch zoo gaat elk voor zijn eigen aangelegenheid uit: ik voor mijn vermaak, gij om Mevrouw de Gravin te believen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek