Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juli 2025
Het toeval bleek haar gunstig gezind; want kort na dat zij gekomen was, werd Mevrouw Jennings door een boodschap van Mevrouw Palmer weggeroepen. "Mijn beste vriendin," riep Lucy, zoodra zij alleen waren: "ik moest u eens komen vertellen, hoe blijde ik ben. Kon er wel iets vleiender geweest zijn, dan de manier waarop Mevrouw Ferrars mij gisteren behandelde? Ze was werkelijk allervriendelijkst!
En zelfs de schertsende toespelingen van Sir John konden niet zonder invloed zijn gebleven. Trouwens, terwijl Elinor inwendig zoo stellig verzekerd bleef, dat Edward haar werkelijk liefhad, behoefde zij zich niet in gissingen omtrent waarschijnlijkheden te verdiepen, om het zeer natuurlijk te achten, dat Lucy jaloersch zou zijn, en dat zij dit was, bewees haar vertrouwelijke mededeeling zelf.
"O," riep de oudste Juffrouw Steele, terwijl ze met een veelbeteekenenden blik naar hen omzag, "ik wed dat Lucy's vriend precies even bescheiden en beminnelijk is als die van Juffrouw Dashwood." Elinor kreeg haars ondanks een kleur. Lucy beet zich op de lippen en wierp haar zuster een boozen blik toe. Allen bleven een tijdlang zwijgen.
"Och kom," zei Lucy; "dat verwondert mij; ik dacht, dat u haar te Norland wel eens zoudt hebben gesproken. Dan kunt u mij zeker ook niet zeggen, wat voor een soort van vrouw zij eigenlijk is?"
Deze brief is van de moeder van zijn aanstaande en bevat de mededeeling, die aanleiding gegeven heeft tot hetgeen gij gezien hebt; zij luidt vertaald als volgt: "Lucy is nog altijd even hard bezig aan de manchetten voor Lord John. Gisteren namiddag was Betsy Holsam bij haar te bezoek en wilde met alle geweld haar helpen aan haar werk.
Zij wilde hem, uit vrees voor Lucy's waakzamen blik, niet die beleefdheid onthouden, welke zij hem, als vriend en bijna een lid hunner familie, verschuldigd was, hoewel zij spoedig bespeurde, dat Lucy scherp op haar lette.
"Amy, wij moeten heusch gaan, dag Lucy, kom ons toch vooral eens gauw opzoeken; wij verlangen vreeselijk naar een bezoekje! Ik durf u niet animeeren mijnheer Lamb, maar als u soms komen mocht, zult u hartelijk welkom zijn!" Jo zei dit alles met zoo'n dwaze nabootsing van Mary Chester's overdreven spreekmanier, dat Amy zoo gauw mogelijk de kamer uitsnelde, niet wetende of zij lachen of huilen zou.
Die boodschap was weer juist iets voor Lucy; zij wist wel zeker, dat Edward zich bij hen niet zou vertoonen. Zachtjes zei ze tegen hare moeder, dat ze waarschijnlijk naar den Heer Pratt gingen, in de buurt van Plymouth. Thomas had blijkbaar niets meer te vertellen. Elinor keek, alsof ze nog meer wenschte te hooren. "Zag je hen wegrijden, eer je heenging?"
"Ik moet zeggen," ging ze voort, "het was buitengewoon slim overlegd; want nog geen twee dagen te voren had Lucy mij opgezocht, en zat een paar uren bij mij te praten.
Zijn hart stond nu open voor Elinor; al zijne zwakheden en dwalingen werden gebiecht, en zijne eerste, jongensachtige verliefdheid op Lucy werd beschouwd met al de philosofische waardigheid van den vier en twintigjarige. "Het was van mijn kant een dwaze, lichtzinnige neiging," zeide hij, "'t gevolg van gebrek aan wereldkennis en gemis van bezigheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek