Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
Zeg maar, wat je scheelt, en ik zal zelf de kruiden halen, die je noodig hebt, en je genezen, daar iedereen bijstaat. Zeg maar, wat je deert." Doch de lijfeigene blijft zwijgen. "Dan zal ik het wel zeggen," roept Fulco lachend. En de vuile kap bij de punt vastgrijpende, trekt hij die plotseling achterover, wat met een kreet van pijn door den dienaar wordt beantwoord.
Ook Fulco kijkt dien kant uit, en herkent dadelijk den lijfeigene van den Heer van Vianen. "Ha, ha," mompelt hij, "dat is mijn lieve vriend. Wacht, daar moet ik bij wezen. Schooner gelegenheid komt er misschien nooit weer terug."
In de familie Tolstoi bewaart men nog de herinnering aan eene interessante episode uit het leven van Tolstoi's vader. In 1813, na de blokkade van Erfurt, werd deze met depêches naar St.-Petersburg gestuurd. Op die tocht, bij het plaatsje Saint-Obie, werd hij met zijn' oppasser, een' lijfeigene, gevangen genomen.
"Mher Tancmar beweert dat de graaf zelf hem dien grond heeft geschonken", bemerkte Matfried Wegel. "Maar mag de graaf het eigendom van eenen vrijen man onder zijne voeten wegschenken?" "De listige Tancmar heeft onzen graaf bedrogen en hem doen gelooven dat die grond der kroon toebehoort." "Ben ik dan een lijfeigene of een slaaf", bulderde Burchard.
De half naakte Saksische lijfeigene stilde zijn halfjarigen honger en dorst door één dag van zwelgerij en dronkenschap; de meer welgestelde burger en gildebroeder gebruikte de spijzen met smaak, of sprak oordeelkundig over de hoeveelheid van het mout en de bekwaamheid van den brouwer.
Bovendien kregen de jonge Tolstoi's ieder een' lijfeigene, ongeveer van hun eigen leeftijd, voor hun specialen dienst. Wanjoescha, een van deze bedienden, volgde Tolstoi later naar den Kaukasus en leeft nu nog stil bij zijne dochter te Toela. Leo Tolstoi was ongeveer twaalf jaar toen het bovenstaande voorviel. Het was een leventje op zich zelf.
"Je hebt toch gehoord, dat je Heer je geboden heeft, zijn paard af te wrijven en te drenken?" "Laat hij dat zelf doen," mompelde de lijfeigene. "Ik bedank er hartelijk voor. Er loopen hier dienstlui genoeg."
"Gurth," hernam de lijfeigene, "slaapt in de cel aan uwe rechterhand, zooals de Jood aan uwe linker; gij dient, om den zoon Israëls van hetgeen zijn stam verafschuwt, te scheiden. Zoo gij Oswalds uitnoodiging hadt aangenomen, zou u eene meer eervolle plaats te beurt gevallen zijn."
Deze tot de lijfeigenschap gedoemde bevolking had zich met het hart erop toegelegd haar in overeenstemming te brengen met de natuurlijke menschelijke gevoelens; de lijfeigene noemde zijn meester vader. Hij was het kind van zijn heer, en de heer de zoon van den czaar. Heel deze wereld had zich vereenzelvigd met het denkbeeld van vaderschap.
Alleen de koning moest nog vertelllen, welke, toen hij de donna's zeer treurig zag over den val van den perenboom, die het niet helpen kon, begon: Het is zeer duidelijk, dat elk rechtvaardig koning de eerste dienaar der wetten moet zijn door hem gemaakt en als hij anders handelt, moet men hem beschouwen als een lijfeigene, waardig om gestraft te worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek