Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 oktober 2025
In zijn hart was Kin-Fo zeer getroffen door de zorgen die de beide agenten voor hem gehad hadden, wat dan ook de beweegredenen mochten geweest zijn. Ook maakte hij van dat gevoel geen geheim voor hen. »Wij zullen over dit alles wel eens nader spreken", voegde hij er bij, »als Lao-Shen mij eerst maar den brief teruggegeven heeft, dien Wang hem zoo ter kwader uur heeft ter hand gesteld."
»'t Zij zoo," antwoordde Kin-Fo. »In ieder geval moet ik geen uur verloren laten gaan om te trachten mijn schrijven terug te krijgen, al moest ik het ook met de vijftig duizend dollars betalen, die aan dien Lao-Shen zijn beloofd!" »Dat is juist," sprak Fry. »Zeer waar!" voegde Craig er bij. »Ik vertrek dus! Ik moet dien chef der Taï-pings opsporen!
Zou het niet beter zijn te wachten, zich uit de voeten te maken, het Hemelsche Rijk desnoods te verlaten en zich te verschuilen in een ander werelddeel, waar de woeste Lao-Shen hem niet kon bereiken?
Hij zal, hoop ik, gemakkelijker te vinden zijn dan Wang!" Kin-Fo liep, deze woorden sprekende, voortdurend heen en weder. Hij kon niet blijven zitten. Deze reeks van knodsslagen, die op hem neerdaalden, brachten hem in een staat van zeldzame opgewondenheid. »Ik vertrek!" zeide hij. »Ik ga dien Lao-Shen opzoeken! Wat u betreft, mijne heeren, u moet weten wat u past."
»Hij moet op het oogenblik in de omstreken van de Tschin-Tang-Ra zijn, op eenigen lis afstand van den Grooten Muur." »En hoe ver is het van Fou-Ning naar de Tsching-Tang-Ro?" »Ongeveer vijftig lis." »Welnu, ik neem uw diensten aan." »Om u te geleiden tot den Grooten Muur!..." »Om mij te geleiden naar het kamp van Lao-Shen!" De gids kon eene beweging van verrassing niet weerhouden.
Zou dit gebeurd zijn om hem te straffen voor de verblindheid waarmede hij de voorrechten van het eerste gedeelte van zijn bestaan had miskend? Zou zijn slecht gesternte ondergaan als het hem slechts gelukte Lao-Shen dien ongeluksbrief afhandig te maken, of zou deze nog vóór dien tijd aan de opdracht van Wang voldoen en hem dooden?
En kapitein Yin, met zijn equipage, die er alles van wist, zouden hen zien komen! Men moest dus wel zijn toevlucht tot iets anders nemen, hoe gevaarlijk het ook wezen mocht. Het was zeven uur. De kapitein was nergens te zien en zat waarschijnlijk in zijn hut. Hij wachtte mogelijk daar wel het uur af dat de manschappen van Lao-Shen voor den dag zouden komen.
Toen Kin-Fo zich tegenover den gevreesden Taï-ping bevond, meende hij niet beter te kunnen doen, dan terstond de zaak op het tapijt te brengen, die hem aan de andere zijde van den Grooten Muur gebracht had. »Lao-Shen", aldus begon hij, »gij bezit een brief die u toegezonden is door uw ouden vriend en metgezel Wang.
Wat is er geworden van den vervloekten brief, dien ik u heb gegeven, Wang? Hebt gij hem werkelijk uit uw handen gegeven? Ik zou hem graag terug hebben, want hij kon weer wegraken! Lao-Shen kan er gesteld hij heeft dien nog in zijn bezit geen waarde meer aan hechten en hij zou misschien kunnen vallen in de handen van... minder fatsoenlijke lieden!"
»Als Lao-Shen het niet bevolen had...." »Stil toch!" Op het hooren van den naam van den gevreesden Taï-ping hadden Craig en Fry onwillekeurig eene lichte beweging gemaakt en daarop waren de deksels weder plotseling dichtgevallen. Het was op nieuw doodstil in het ruim van de Sam-Yep.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek