Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Een busschot kwam uit het struikgewas, smeet den grootsten predikant met zijn gezicht ter aarde. Een tweede schot velde den tweeden. En Uilenspiegel ontwaarde tusschen het struikgewas de goede tronie van Lamme, en zijn opgeheven arm, die haastiglijk de bus opnieuw laadde. Een blauwe rookwolk steeg op uit het donker struikgewas.
Zij bleven er dus 's nachts en aten wat zij in hun knapzak bij zich hadden. Zij liepen ook nog den tweeden dag, maar kwamen er niet uit, en hadden niets te eten. Toen zei de ééne: »wij moeten wat schieten, anders lijden wij honger;« hij laadde zijn geweer en keek om zich heen.
"Terstond, terstond, edele heer!" riep Sancho en liep heen, om ergens in de nabijheid een voertuig op te loopen. Hij vond gelukkig eene oude, deerlijk gehavende herderskar op het veld staan, kwam daarmee aankruien en laadde met behulp van den pastoor en den barbier den gekwetste er op. Rocinante werd er als trekpaard voorgespannen en zoo de reis voortgezet.
Siegfried vond zooveel goud, dat hij er twee kisten mee vullen kon. Ook nam hij den schrikhelm en het gouden pantser en het zwaard, dat Ruischer heette, en vele kostbaarheden, en laadde alles op Grani, zijn paard. En Grani wilde niet vooruitgaan vóór Siegfried zelf het op den rug was gestegen. Toen reed Siegfried naar het Zuiden, en kwam in het land der Gibichungen aan den Rijn.
Een kleine hond draafde rond tusschen de koeien door, en blafte tegen hen, die stooten wilden. De boer spande een paard voor een kar, en laadde die vol met botervaten, kaasvormen en allerlei levensmiddelen. De menschen lachten en neurieden. Zij en de dieren waren vroolijk, alsof zij een recht prettigen dag verwachtten. Een poos later waren ze alle op weg naar de bosschen.
"Flack," zeiden de stemmen. "Flack." Een verklarende zin kwam tot Cossar en Bensington over. "Heeft zichzelf in het dakkamertje opgesloten." Cossar wekte van oogenblik tot oogenblik méér verbazing. Hij haalde groote handen-vol ruw katoen voor den dag, en propte die in zijne ooren. Bensington vroeg zich verwonderd af waarvoor dit diende. Toen laadde hij zijn geweer met een kwart lading kruit.
Hij was intusschen aan de zee gekomen en toen hij zoo spijtig en boos van het gele duinstrand naar den grijzen vloed keek, kwam hij op een helsche gedachte. Hij wilde hen allen begraven, de prelaten, ridders, mannetjes en vrouwtjes van Aken. Met een torsenen ruk trok hij een zandberg van den oever los, laadde hem op zijn schouders en aanvaardde den terugtocht naar Aken.
Toen het de kust naderde, zei de slang hem vaarwel, voorzag hem met gaven, bestaande uit kostbare reukwerken, welriekend hout, cassia, wierook, ivoren slagtanden, apen, bananen, kortom allerlei soort kostbare koopwaren. Terwijl hij dezen in het schip laadde, vertelde de genius van het eiland hem ten slotte, dat hij binnen twee maanden zijn vrouw en kinderen zou terugzien.
Ik laadde de boot met het vleesch van honderd ossen en driehonderd schapen, met brood en kaas naar evenredigheid, en zooveel toebereide levensmiddelen, als vierhonderd koks mij verschaffen konden. Ik nam met mij zes levende koeien en twee stieren, en evenveel ooien en rammen, met het voornemen ze in mijn vaderland in te voeren en het ras te doen voorttelen.
Toen keek hij naar boven en zag dezelfde heks boven in den boom en hij riep: »als je 't koud hebt moedertje, kom dan naar beneden en warm je.« »Neen,« riep zij, »je dieren bijten mij.« Maar hij antwoordde: »zij doen je niets.« Toen riep zij: »ik zal een tak naar beneden gooien, als je ze daarmee slaat, bijten zij niet.« Toen de jager dat hoorde vertrouwde hij de oude niet, en zei: »mijne dieren sla ik niet, kom naar beneden, of ik haal je.« Toen riep zij: »wat denk je wel, je doet mij toch niets!« En hij antwoordde: »als je niet komt, schiet ik je er uit.« En zij: »schiet maar toe, ik maal niet om je kogels.« Hij legde toen aan en schoot, maar de heks was voor looden kogels onkwetsbaar, en gilde van 't lachen en ze riep: »je kunt mij toch niet treffen!« Maar de jager wist raad: hij trok drie zilveren knoopen van zijn jas en laadde daarmee het geweer, want daartegen vermocht haar kunst niets, en toen hij losdrukte viel zij akelig schreeuwend uit den boom.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek