United States or Central African Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
Neen Landgenooten, wij beschuldigen niet, maar ik leg een sterken klemtoon op dat getal, omdat menig hart in dien langen tusschentijd heeft gebloed bij 't bedenken: En terwijl men nu past en meet en weegt, kwijnen en lijden en ontberen die armen maar altijd voort, en sterven van uitputting vóór dat ze geleefd hebben.
Hij is zwaar gewond uit het strijdperk verdwenen, mogelijk ligt hij ergens weg te kwijnen door gebrek aan hulp en verzorging. Daarom, nog eens, zeg mij, wie hij is en ik zal onverwijld maatregelen nemen om zijne schuilplaats te ontdekken." Een doodelijk wit had Elaine's gelaat overtogen, bij het hooren van die vreeselijke tijding.
Ik lig in duin en zie de zon verdwijnen, En luister naar het ruischen van den zucht Der blanke zee, waar pareltinten kwijnen, Die nooit kan slapen en die eeuwig ducht.
Dit antwoord was niet opwekkend en het gesprek begon weder te kwijnen. Op eens greep Tom zijn kameraad bij den arm en zeide: "St!" "Wat is er, Tom?" En de twee klemden zich met kloppende harten aan elkaar vast. "St! Daar is het weer. Hoor je het niet?" "Wat?" "Daar, hoor je het nu?" "O hemel, Tom, daar komen zij. Wat zullen wij doen!" "Dat weet ik niet. Denk je, dat ze ons zullen zien?"
De mirt werd een oude boom, maar ik werd nog ouder, en toen de boom eindelijk begon weg te kwijnen, nam ik het laatste groene takje, stak dit in de aarde, en daarvan is nu een boompje gegroeid, en de mirt komt nu eindelijk toch nog op de bruiloft, als bruidskrans voor je dochter.»
Eilaas, zou hij gedoemd zijn om te kwijnen en onvermeld het zwakke leven te dragen, totdat de vreemdeling den vergeten naam van het vervallen geslacht uit het boek der natiën wegvage? O, neen! de geschiedenis van het Vlaamsche volk kan zoo niet breken! Ziet, daar in eene andere streek van den Dietschen grond rijst eene prachtige stad.
Hij wilde hem een en ander vragen. En een kwartier daarna wist hij al opperbest, wat er aan mankeerde. »U moet uw jongen zijn zin geven,« zei hij tot Van Kempen, »anders gaat hij kwijnen en dan kon u hem weleens verliezen. Ik sta voor niets in, als er geen verandering komt.« Een half jaar later was Henk op het gymnasium. Van Kempen had moeten berusten in het onvermijdelijke.
In de Hoofdkerk, die aan het eind staat, en waar naast het voormalige Bisdom is, zag ik niets bijzonders, doch van het terras achter dezelve, waarop eenige boompjes staan te kwijnen, heeft men zeer een fraai en uitgebreid gezigt, tot tegen de hooge Pyreneën. Aan het andere eind van de straat staat een schoon gebouw.
Hierdoor waren handel en verkeer aan het kwijnen geraakt en toen nu bovendien de oogst mislukte en Leicester's verbod van uitvoer den toevoer van koren en andere levensmiddelen verhinderde, was een vreeselijke hongersnood uitgebroken. Vele dorpen stierven geheel uit. Eene onbeschrijfelijke ellende heerschte overal.
Jako begon, oogenschijnlijk uit heimwee naar zijn geliefde heer, te kwijnen, werd in het jaar 1854 geheel versuft in een klein bedje gelegd en zorgvuldig verpleegd; ook toen babbelde hij nog druk en zei dikwijls met treurige stem: "Pappie is ziek, het arme Pappie is ziek". Kort daarna stierf hij."
Woord Van De Dag