wegvage

Bijgewerkt: 25 juni 2025

Zoo zag ik 't van zich-zelv', van plicht, en eer verbasteren, Den God die 't steeds behield, verzaken, honen, lasteren, Zijn dienst verschoppen en vertrapplen met den voet, En hen door wie 't bestond, mishandlen in hun bloed: Hem eindlijk, die 't, verplet, van 't wis verderf behoedde, Voor weldaân wrevel biên en opgezette woede; Tot de Almacht, afgetergd, het overgeve aan 't zwaard, En wegvage uit den rang der volken van deze aard.

Willem Bilderdijk - De ondergang der Eerste Wareld

Eilaas, zou hij gedoemd zijn om te kwijnen en onvermeld het zwakke leven te dragen, totdat de vreemdeling den vergeten naam van het vervallen geslacht uit het boek der natiën wegvage? O, neen! de geschiedenis van het Vlaamsche volk kan zoo niet breken! Ziet, daar in eene andere streek van den Dietschen grond rijst eene prachtige stad.

Hendrik Conscience - Redevoeringen