Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
'Er zijn echter nog veelen bij ons aanweezig, bijvoorbeeld; de Tekenende kunsten, de Toonkunst, de Boekdrukkunst en meer andere, die ge bij den Kunstkenner, wiens wooning wij naderen, beter zult leeren kennen, dan ik u die opnoemen kan. Ik. De Bouwkunst toch schijnt niet meer in den smaak te zijn. Geleider.
De Kunstkenner. En wat gebeurt 'er dan verder? Ik. Wel! dan is het spel uit, en men geeft elkander geld. De Kunstkenner. Geld! Ik meende dat ge zo even zeidet, dat het een spel ware? Ik. Wel ja! ja, een spel; maar men speelt om geld. De Kunstkenner. Zo! heet men dan al wat tot uwent om geld gedaan wordt, speelen? Nu zo, dat is iets anders: als de Bakker dan brood bakt, speelt hij dan? Ik.
De Kunstkenner. Voorzeeker, maar ge zult ze thands niet tot hunnent vinden; want ze zullen allen ter schoole zijn. Ik. Ter schoole! Regenten gaan bij u nog school? waar gelijkt dat nu weêr na? De Kunstkenner. De Regenten gaan niet meer school; maar zij moeten des naademiddags in de schoolen tegenwoordig zijn; om dat de jeugd onder hun eigen opzicht opgevoed en onderweezen wordt. Ik.
Ik wende voords, zo schielijk mij mooglijk was, het gesprek, zeggende: maar zeg mij toch eens, hoe komt het, dat al de boeken die ik nog gezien heb, in vreemde gewesten gedrukt zijn, worden hier geen boeken gedrukt? De Kunstkenner.
Ik. Ik heb toch zo even bij een' Boekverkooper prenten in een boek gezien van geschiedenissen die in de XVIIIe. eeuw gebeurd zijn en waarin de Costume, na mijn gedagte, zeekerlijk ook niet juist getroffen was. De Kunstkenner. Dat zal mogelijk een boek geweest zijn, dat uit zeer ver afgelegen en nog zo niet beschaafde landen, hier verkogt wordt. Ik. Ja, 't was te Peking gedrukt. De Kunstkenner.
Nu begrijp ik u, dan is 't alles maar vermaakshalven zo uitgedagt, men zal dan zeekerlijk, als men ophoudt met speelen, elkander 't geld weêrom geeven! Ik. De Kunstkenner. Maar mij dunkt, dit strijdt tegen alle recht. Zorgen daar dan de wetten van uw land niet tegen? Ik.
Geleider. Dat moet al zeer zonderling geweest zijn! Ik. Zijn wij nu op weg naar den Kunstkenner? ik ben zeer verlangende, iets over de hedendaagsche æsthetica te verneemen. Geleider. Ik heb u juist op den weg tot een groot liefhebber en kenner der oudheid en fraaije kunsten gebragt, ik hoop slegts dat hij tot zijnent zal zijn; want hij reist veel. Zie daar gindsch zijn wooning reeds. Ik.
Mijne liefhebberij is mede, bij uitzondering, op de æsthetica gevallen; zo dat ik wel eenige bijzonderheeden daarover wenschte te verneemen, te weeten: hoedanig dezelve in dit land waar in ik zo veele en groote verscheidenheid met de zeden mijnes lands bespeure, beoefend wordt? Hebt ge hier geen teken- of schilder-academiën? De Kunstkenner.
Ja, dat doen zij voorzeeker; zo dra iemand, bijvoorbeeld, bij ons niets meer heeft om te betaalen, verliest hij zijne vrijheid, en wordt, op kosten zijner schuldeischers, in de gevangenis onderhouden. De Kunstkenner. Zo, dan zal hij daar met eenig algemeen nuttig werk, iets verdienen, waarvan hij eindelijk zijn schuld voldoen, en zig weder vrijmaaken kan. Ik.
Zijn gedragingen in dien tijd deden niet erg aan den oud-priester denken, want groote rijkdommen wist hij zich toen te verwerven door aankoop van meesterstukken uit de oude Italiaansche school, door de Fransche generaals uit de musea gestolen en vaak voor een appel en een ei aan den sluwen Corsicaan, die een goed kunstkenner was, overgedaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek