Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
"Moord!" rochelt nogmaals de aangevallene, als de ijzeren greep van den waanzinnige hem de keel toeschroeft. Eenige mannen dringen nu de kamer binnen en komen den kruier te hulp, die eindelijk bleek en ontdaan, half gewurgd, met de bloedige indruksels van Makko's nagels aan den hals tegen den wand tuimelt, met de woorden: "Hij is dol. Haal den meester! Haal den meester!"
Hij schoof het door 't loket, betaalde, kwam weer bij den witkiel en de dames. Vooruit! beval hij kortaf, alsof hij op manoeuvre was. De kruier, bukkend onder zijn vracht, wees zwijgend den weg.
Hoe aardig dat die er bij was! Hedwig was er zeer benieuwd naar en toen zij de kostbare mand werkelijk veroverd had, stond zij erop haar zelf te dragen en liet de andere bagage aan den kruier over. Miss Hearty stond reeds bij een coupé op haar te wachten, omringd door vrienden, die echter de een na den ander afdropen, toen zij beslist te kennen gaf met haar patientje alleen te willen reizen.
"Hou hem goed vast, Manus," roept de kruier tot zijn makker, die, evenals hij, niet dan met de grootste moeite de armen van den hondenkoopman in bedwang kan houden. "Wees nou een beetje bedaard, Makko! Je verbeeldt het je eigen maar; er is geen bulhond, waarachtig niet,..." "Daar! daar! Zie je hem dan niet ... Daar vliegt hij op me aan ... Hou hem weg!
Zij wenkten een kruier en verdwenen in de aftrekkende menigte. Naar 't hotel, beval de generaal. Welk hotel, meneer? vroeg de kruier. Kan me niet schelen; 't eerste 't beste. Zij volgden den witkiel en spraken geen woord meer. Eindelijk waagde zijn vrouw: Zouden we niet een telegram naar Engeland moeten zenden, dat we voorloopig hier blijven?
De vrouw van den kruier weende bij het afscheid en Madame had moeite om haar tranen te bedwingen. Zij kwamen veel te vroeg aan het station, kochten nog een paar doosjes Haagsche Hopjes voor de kinderen... Er wagen zich nog maar weinigen, waarschuwde de Kruier die hen vergezelde op het perron.
Ook ditmaal ontbraken zij niet, en nauwelijks zagen zij den heer Verburg met Frits aankomen, of er ontstond zeker gelach en geginnegap onder dat troepje; de onbeschaamdsten drongen vooruit en wilden fooitjes verdienen door valies en koffer aan boord te helpen brengen, en toen de heer Verburg hen wat korzel afwees, met de verzekering, dat hij zijn eigen kruier had, trokken zij schreeuwend en scheldend terug, hunne achtergebleven makkers toeroepend: »Hei!
De man haalde een papieren zak uit z'n boeseroen, nam een pruim in den mond en stak den zak aan den kruier toe, die zich bediende. De deur werd dichtgetrokken. De man en de kruier duwden den handwagen. Het mooie meisje liep er naast, sloffend in de modder, hield met haar eene hand de wieg vast, die wat schommelde.
Hei! ho!" riep ik, naar buiten springende: "is daar ook een kruier?" "Zal ik het goed van Mijnheer niet te huis brengen?" vroeg de schippersknecht, de muts even aflichtende. Dit was juist wat ik wilde: "wanneer heb ik het dan?" vroeg ik. "Binnen het half uur is het bij u. UEd. is immers de zoon van den Heer Hoofdschout, wel bekend?"
De Kruier is zindelijk: zijn linnen buis is altijd helder: zijn gelaat moge door de zon verschroeid zijn en zijn handen vereelt, maar geen van beide zijn immer zwart of onrein: en ook de teêrste pakketjes, de op rose papier geschreven briefjes, kunnen veilig aan die handen worden toevertrouwd, zonder dat men vrees behoeft te voeden, dat eenige vlek of smet die zal bezoedelen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek