Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
Toen de herbergier die droevige geschiedenis had gehoord, gaf hij de futon aan de priesters van den tempel van Kwannon, gebeden werden opgezegd voor de zielen der kinderen, en van dat uur af hield de futon op, de genoemde klagende geluiden voort te brengen. De Terugkeer. In het dorp Mochida-no-ura woonde een boer. Hij was vreeselijk arm, maar toch bracht zijn vrouw zes kinderen ter wereld.
Ginder ligt de ruiter in 't graf, Waar men niets dan bloed zag stroomen, Waar de beenderen bruggen maken, Waar gelijk gevelde boomen, Vele lijken hopen maken. Ook de dagelijksche taal der Letten is vol klagende tusschenvoegsels, zuchten en jammerkreten, rijk aan uitdrukkingen voor ellende, zorg, verdriet, weemoed, kommer en gebrek, zoomede aan woorden om verzoeken en smeekbeden uit te drukken.
En het beekje stroomde ook het dal in, mee met den donkeren stoet, niet begrijpende, zachtjes vragende en klagende.
"Als u iemand op de rechter wang slaat, keer hem ook de linker toe, en ontneemt u iemand den rok, laat hem ook den mantel...." dacht Alexei Alexandrowitsch: "Ja ja!" riep hij met zwakke, klagende stem uit: "Ik wil de schande op mij nemen en sta ook nog den zoon af; maar ... of het niet beter is het niet te doen ... Overigens, doe, wat ge wilt!"
Een deel van den nacht ging voorbij; hij deed zijn metgezellen open en begaf zich daarheen, waar Pericon met de donna sliep. Daar ontsloot hij de kamer; zij vermoordden Pericon in den slaap, bedreigden de ontwaakte en klagende vrouw met den dood, als zij eenig rumoer maakte en voerden haar mede.
Oriant en Beatrijs namen de ketenen, en ze kusten deze, klagende om hunne arme kinderen, die in zwanen waren veranderd. Vervolgens werd Marcus geroepen, wien de booze Matabrune de oogen had uitgestoken, en Oriant, de koning, vroeg hem, hoe hij in blindheid was geraakt. Op deze vraag zeide Marcus, al wat hem was overkomen.
Dikwijls bekroop mij het verlangen weer op dien hoogen berg te stijgen en het uitzicht te hebben op de oneindige wereld. Maar tevergeefs wachtte ik op den goddelijken geest en de onzegbaar heerlijke nabijheid; en klagende ging ik van de hoogte af, bitter weenende".... Zoo scherp was de val. De vrije geest, en de scheppende verbeelding moesten bukken onder het wicht van den tijd.
Weder gevoelde de doode een hevige pijn, en van alle zijden hoorden hij de klagende stemmen der gestorvenen: "Neem weg die smart. Breng hem bij ons." "Spreek!" beval nu de gestalte den knaap. Toen hoorde hij zichzelf spreken. Hij noemde den man bij zijn voornaam. "Ga mee met ons. Je bent den dood vervallen." "Neen neem" kreet de man in angst, "kom het volgend jaar weerom.
De indruk, dien deze geluiden maken, wordt door Waterton in zijne "Reizen" op de volgende prettige wijze geschetst: "In het eene oogenblik klonk ons uit gindsche boomen of van den naburigen oever het klagende "ha-ha-ha-ha-ha-ha-ha" tegemoet, dat met een helderen, vollen toon begint en langzamerhand tot een wegstervende zucht afdaalt, kort daarna hoorden wij de met angstige haast uitgeschreeuwde vraag "Who-are-you, who-who-who-are-you?"
Als men de moerassen doorkruist, die zich over het geheele noorden van de aarde uitstrekken, hoort men van alle zijden het droefgeestige, bijna klagende geschreeuw van deze Vogels, die men, al naar de zomer meer of minder ver gevorderd is, tot paren, kleine troepen, familiën of talrijke vluchten vereenigd ziet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek