Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 oktober 2025
Brengt tot mij mijne kinderen, de goden, die woorden van macht en de taal der magie bezitten, en monden die weten hoe ze uit te spreken". De kinderen van iederen god kwamen en ook Isis kwam, met zich brengende hare woorden van magische kracht; haar mond was vol van den adem des levens, want hare amuletten overwinnen de pijnen der ziekte en hare woorden doen weer herleven de kelen van hen die gestorven zijn.
De koning erft. Aldus wilde de Paus van Rome. De steden zijn vol spionnen, die loeren op hun deel van de erfenis der slachtofferen. Hoe rijker, hoe schuldiger. De koning erft. Maar de wakkere mannen van den lande zullen zich niet laten kelen als lammeren. Onder de vluchtelingen, zijn gewapende mannen, die zich in de bosschen verschuilen.
En de spijzen rookten op tafel, en de wijn liep als een stroom door de kelen. Uilenspiegel en de landgraaf werden zoo rood als hanen. Uilenspiegel was vol vreugd, maar de landgraaf bleef nadenkend. Schilder, sprak hij eensklaps, gij zult mijn portret moeten maken, want 't is een groote voldoening voor een sterfelijken vorst, aan zijne nazaten de geheugenis zijner trekken te laten.
Hier was niet zulk een toevloed van volk, tenzij men een blik wilde werpen in de herbergen, in de vergunnings-kapelletjes, zou men in ons Nederland zeggen, waar het bier en de brandewijn met volle glazen veroberd werden, om de dorstige kelen te laven.
Geen slagers en kenne ik, zoo dapper als... ei! die, slaande uwen klank uit der kelen, komt vinken en klinken hier, vroeg in de mei, en zitten en zingen en spelen. Ge 'n hebt me noch dit, in uw' zangen, gedwaald; noch dat, in uw zingen, vergeten; gelijk is het altijd, al 't gene gij taalt, gewikt en gemikt en gemeten.
De martelaar in zijn "mantel van vlammen" moge het aangezicht van God aanschouwen, maar voor hem die de takkebossen opstapelt of in de vlammende houtblokken rakelt, is het geheele tooneel niet meer dan het kelen van een os is voor den slager, of het vellen van een boom voor den kolenbrander in het bosch of het vallen van een bloem voor den man die het gras neêrmaait met de zeis.
Het zijn geen menschen meer; 't is een orkaan van wilde beesten en brullend storten zij op en in de loopgraven neer! Een ruk, een vloek, een stoot en mannen vallen achterover, het lijf door bajonetsteken doorboord. 't Gaat bliksemsnel. Wie even mist of wankelt, wordt zelf ter dood getroffen. De kelen zwoegen, de monden hijgen, de voeten struikelen over lijken en glijden uit op slijk en bloed.
Wat zoudt gij zeggen, als ik u liet spreken? Gij kondt uit schaamte geen genade vragen. Hoort, schurken, hoe ik u te mart'len denk. 'k Hield één hand om uw kelen af te steken, Terwijl Lavinia met haar stompen 't bekken Zal houden, dat uw schuldig bloed ontvangt. Gij weet, uw moeder wenscht bij mij te spijzen; Zij noemt zich Wraak en mij houdt zij voor dol.
Ze schreeuwden hunne kelen heesch die ronde, trouwe en dappere zonen der zee: "Leve Goede Vaer Tromp!" Weer was er een oogenblik van stilte. "Witte Cornelisz. De With is zijn opvolger! Over een uur zal hij hier aan boord zijn. Tromps Ammiraalsschip wordt het zijne!" "Geen vloekbeest hier aan boord!" klonk het uit den hoop. "Wij jagen hem een kogel door den kop!" riep een ander.
Het volk huilde en tierde uit schorre kelen, ik zag van-haat-vertrokken-gelaten en uitpuilende oogen, ik hoorde gesis en gefluit. Zoo trokken zij heel de stad door, langsheen de lanen, over de Meir en naar de Schelde, waar zij op een boot werden gestoken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek