Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
"De Keizerin is nog te jong; haar gemoed mag niet door de lezing van zulke bijzonderheden worden bedorven of verontrust." Nòg een quaestie van groot gewicht had hij voor zijn vertrek naar het leger gaarne opgelost willen zien, n. l. die met den paus. Hierin slaagde hij echter niet.
Het eiland Elba werd hem levenslang afgestaan; jaarlijks zouden hem twee millioen francs, waarvan de helft naar verkiezing af te dragen aan de keizerin, worden uitgekeerd. De hertogdommen Parma, Piacensa en Guastalla kwamen aan deze en haar zoon. Het jaargeld van Joséphine werd met de helft verminderd. Eindelijk werd hem toegestaan vierhonderd man van zijn garde mede te nemen.
"Och, wat," zei de vrouw, en ze schoof onrustig op haren troon heen en weer, "praat mij er niet van. 't Heeft mij al weer veel te lang geduurd. Ik kan het niet langer uithouden. Ga maar naar den bot en zeg, dat nu ik koningin ben, ik ook wel keizerin kan worden." "Och, vrouw!" riep de man, "wat zal het beteekenen, dat je keizerin wordt?" "Man," zei ze, ga heen, "ik wil, ik moet keizerin worden."
O prinsen, wacht u! zoo de keizerin Dien wanklank hoort, zij vindt dien snerpend valsch. CHIRON. Nu, zij en heel de wereld mag het weten: Lavinia geldt mij meer dan heel de wereld. DEMETRIUS. Knaap, zijt gij wijs, doe dan een lager keus, Lavinia is uws oud'ren broeders wensch.
Isora was een luie knaap, en toen hij eindelijk boven de golven der zee voor den dag kwam, deed hij dit zonder een rijke toerusting, want hij was bedekt met slijk en schelpen, en zeegras bedekte zijn onoogelijke persoonlijkheid. Toen de Keizerin hem zag, beval zij hem, naar den Drakenkoning te gaan en hem te vragen, haar de Getijde-Juweelen te schenken.
De keizer liet heelemaal niet van zich hooren, maar ik vernam, dat keizerin Simpilla tot in het diepst van haar ziel was gekrenkt, omdat ik het gewaagd had mij in mijn nachthemd binnen de muren van het paleis voor de oogen van Hare Majesteit en de hofdames te vertoonen. Ik mocht haar nooit in mijn leven meer onder de oogen komen.
En Cosmus, door een deur en een gang en een deur weêr, bereikte de laagste præcinctio, vlak achter het Tribunaal der Keizerin, en zag uit en op in het Theater. Hoe warm was het er al! Het broeide er rood van warmte en gloeide van doorgezeefd licht en tal van stemmen riepen reeds: Wátèr! Watèr! Het roezemoesde van de duizenden stemmen en de roep schrilde daar hel boven uit: Water!
Zij zocht zelve de schoentjes, die er bij behoorden. Zij strikte zelve de linten om hunne kuiten vast. Deze jongens, zij waren hare kinderen en haar speeltuig, haar pleizier. Zij voelde voor hen wat een meisje voelt voor haar poppen. Haar groote poppen. Zij zette ze nu de vergulde rozekransen op. Zij bewonderde hen. Blijft nu een oogenblik hier, zeide zij; straks komt de Keizerin....
Met geografische inspanning legde hy zich de vraag voor, of Haarlem in den weg lag naar dat verrukkelyk oord. Jansen vermaakte zich kinderlyk met z'n verbazing. Ze werd ten-top gevoerd ach, vernietigd te-gelykertyd door 't vervolg en slot van de historie. De keizerin stopte z'n zakken vol... Hè? ... vol suikerdemangelen.
Nou ja, natuurlijk.... En de Keizerin.... Nou ja, natuurlijk.... Natuurlijk: de eerste dag in het Colosseum.... Maar al die duizenden, die den eersten dag geen plaats hadden gevonden.... Nou ja, die waren in het Theater.... Het was weêr stampvol, zei Cecilius. Eerst de Hymne weêr. En toen de "Menæchmi". Klapten ze, toen je optradt als Erotium? Ja, ze klapten heel erg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek