Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Ik kon niet in Egypte blijven, want ik moest u spreken; ik moest u zeggen hoe men u beleedigd had; ik moest u, die zeker meer vermoogt dan uw arme knecht, tot wraakneming aansporen; ik moest u ook het zwarte kastje brengen, dat men mij misschien anders nog zou hebben onttroggeld.
Ze hadden een kastje voor me getimmerd, naast 't raam en daar lag op den bodem alles op een rijtje: de boter, de thee, de suiker, de worst, al die dingetjes die zoo lekker kunnen wezen, als je er een tijdje af bent geweest. En 't aangesneden brood lag er boven, op 't plankje. En op den zolder van drie hoog hingen mijn kleeren te drogen: jas, vest, broek, onderbroek, overhemd en sokken.
Hij mag al wat hij met zooveel ijver, energie en moeite heeft vergaard in de 5 jaren, in een kastje sluiten; voor zijn tegenwoordig leven en werk heeft hij dat alles niet noodig. Wat een illusies worden niet begraven met den diepen zucht, geslaakt bij 't zetten van den eersten pennestreek als klerk!
Hi-ha! balkte, woedend en verontwaardigd, door de Gallen voort getrapt, de weêrstrevende ezel, die een kastje torste onder vuilen sluier.... Uit de menigte drongen zich mannen, vrouwen, kinderen baan.... Zij drongen om den ezel.... Vooruit! riep het naar het Theater stróómende volk.... Doorloopen!
De trouwlooze kiest voor hare misdadige boodschappen teekens, die niemand aan dit hof bij machte is te ontcijferen." »Veroorlooft gij mij den brief voor u te vertolken?" Cambyzes wees met de hand op een elpenbeenen kastje, waarin het gewichtig schrijven geborgen was, en zeide: »Neem en lees!
In antwoord hierop gaf de Koning een geestdriftige beschrijving van de kroon en den diadeem, die, naar hij zeide, in een zeer kunstig uit hout gesneden kastje werden bewaard, dat steeds zorgvuldig in een brandkast stond gesloten. De brandkast bevond zich in 's Konings slaapvertrek, en was van een hoogst vernuftige sluiting voorzien, waarvan het geheim alleen aan hem zelf bekend was.
Boven de piano, achter de stoelen, bezijden het kastje, onder de tafel, strekten zich zware schaduwen.
"O, ik wasch handschoenen. Geef jij me misschien ook de clandisie?" "Nee, die draag ik nooit. Je mag er wel wat opleggen, dat ze niet wegwaaien, als ze gedroogd zijn." "Ja. Zeg, Ru, ruik-jij geen gaslucht, daar in dien hoek?" "Nee, 'k ben verkouden. Ja, hier toch; 't zit bij 't kastje." "Niet aan de slang? Frieda klaagt er al langer over. We zullen 's 'n man van de gasfabriek...."
't Was een klein, dik mannetje, zwart-bruin in 't gezicht en armoedig in de kleeren. Onder zijne mars, dat was eene groote mand, die hij op den rug droeg, was een klein kastje met verscheiden laatjes, en in die laatjes lagen allerlei prachtige dingen. Daar had je gouden vingerringen bij met zilver beslagen pistolen en gouden drinkbekers bij sierlijke dameshaarkammen.
Als Ida vroeger iets in haar kastje bergen moest, dan lette ze er nooit op, waar het te liggen of te staan kwam. Als ze 't maar uit de handen kwijt was. Alles werd er maar ingeduwd, ergens tusschengeschoven. Ja, 't was er niet van zelf zoo'n rommel geworden. Maar nu kon dat zoo gemakkelijk niet meer gebeuren. Want het vrouwtje met de heldere oogen zag dadelijk alles.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek