Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 12 oktober 2025


Laat ons nu Spitsken maar gaan halen en naar de kinderen gaan zien ... Ja, naar Albertken.... Wat zal hij verschieten ... hij hield ook zoo veel van de kanarievogels ... Ja, Snepvangers ... we zullen nog eerst het valiesken in den coffre-fort sluiten.... En een borreltje drinken, Mama.

Wij gaan aan land, vermoedende dat de eigenaars van deze soort van hut niet verre zullen zijn; in dat vermoeden worden wij nog meer bevestigd bij het zien van eene kip en twee aarden kruiken. De Indianen nemen hunne hoenders op reis mede: zij eten die vogels niet, maar houden ze enkel voor hun vermaak, zooals men elders papegaaien en kanarievogels houdt.

Veel duurder zijn zij op Canaria in weerwil van den geringeren prijs der levensbehoeften aldaar, wat op zichzelf beschouwd reeds voldoende is om de grootere zeldzaamheid van de Kanarievogels op dit eiland te verklaren. "Het duurt langen tijd, voordat de gevangen Kanaries de hun aangeboren wildheid afleggen.

Wij zijn nog menschen, Miranda, kom liever eens naar mijn kanarievogels zien. Dagelijks brachten de gazetten geruststellende tijdingen. Steeds bleek de toestand uitmuntend en de toekomst hoopvol. Wel stroomden vluchtingen aan, maar zij werden in treinen gepakt en dieper in Vlaanderen gezonden.

Zij vergaten er het uitzicht der stad en de gebeurtenissen. Wanneer Miranda zich een beetje te erg verlaat had, ging Snepvangers mee naar huis en kroop mee op den zolder, waar de houtdraaier zijn werkhuis had. Samen wijsgeerden zij over de wereld en over de Saksische kanarievogels. Zekeren middag kwam Albertken zijn grootvader opzoeken, die door het dwaas bellen opschrok uit zijn middagslaapje.

Ja, blufte Snepvangers, ik was toch ook gebleven, al was het maar voor mijn kanarievogels, maar ik wou mijn vrouw redden... Mijnheer, Mijnheer, jammerde een dik zweetend heerken, staat mijn huis er nog in de Lozanastraat? Alles ligt plat, het Justiciepaleis en al de huizen in den omtrek, getuigde Snepvangers heel wreedaardig, we zijn onder de bommen weggeloopen en per mirakel ontsnapt.

Daarin hebt ge gelijk... de beste soort... geen bastaarden... maar 't is een kwestie van goesting... ik ken een liefhebber die Schotsch Fancies kweekt, reuzenvogels van twintig centimeters. Dat zijn geen kanarievogels meer, minachtte Snepvangers.

Hij wierp het korfje in gevlochten ijzerdraad uit het raampje, zag een vlieger toeren boven den Polder en menschen langs de wegen trekken, een zwarte zwerm gelijk. Die arm beestjes, klaagde Madame. De beestjes? bedacht de meid. Ja, de kanarievogels! De meid verslikte zich in haar appel, beloerde gichelend de suffe vrouw.

In hun verbeelding kweekten zij samen met zooveel bijval dat de hokken te klein bleken voor het gevogelte. Intusschen sprenkelde en morste Albertken aan de waterkraan. De eerste kanarievogels waren groen, leerde Snepvangers. Dat moet ge mij niet wijsmaken, weerde zich Albertken. Manneken toch!... Ik zeg niet dat ge beuzelt, Grootva, maar dan hebben ze u wat wijs gemaakt...

In huis berokkent de Boschmuis ons dikwijls gevoelige schade en heeft zij eigenaardige liefhebberijen. Des nachts dringt zij in vogelkooien door en doodt de hier aanwezige Kanarievogels, Leeuweriken, Vinken enz.

Woord Van De Dag

slonsige

Anderen Op Zoek