Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
De wind joeg in vlagen rondom het huis en de regen sloeg tegen de vensters; maar Elinor in wier binnenste alles blijdschap was, deerde het niet. Marianne sliep door elke stormvlaag heen, en de reizigers hun wachtte de rijkste belooning voor alle tegenwoordig ongerief.
Echter gelukte het ons, eenige versch gevangen visch te koopen; gevogelte was er in het dorp in overvloed. Wij kochten een jongen haan, die verschrikt wegvluchtte toen men hem wilde pakken: ik joeg hem een kogel na, die hem neervelde.
Op-eens liet hy den teugel schieten, en 't vlugge dier sprong welberaden over 't beletsel heen. De weinige toeschouwers riepen: hé! en onze prinselyke adelborst joeg den stoet rytuigen na, die sedert eenige oogenblikken in de kalverstraat verdwenen was.
Kapitein Nemo en zijn makker strekten zich ook op den grond uit en gaven ons derhalve het voorbeeld. Hoe lang ik bleef slapen, kan ik niet zeggen; doch toen ik wakker werd, scheen het mij toe, dat de zon naar den gezichteinder neigde. Kapitein Nemo was reeds opgestaan en ik begon mij uit te rekken, toen eene onverwachte verschijning mij eensklaps overeind joeg.
Haar toeleg werd ontdekt en zij vluchtte, niet om zich met haar zoontje te bergen, maar integendeel, om van een veilige plaats uit den strijd openlijk te beginnen. De Fransche dragonder zette haar en haar gewapend geleide in den nacht na, joeg de mannen op de vlucht, en bracht haar met het kind terug in den kraton.
Hiermede gaf hij zijn paard de sporen, maar Milosh riep hem na: "Wacht, gij blanke Venetiaan! Gij zult mij niet ontkomen!" Tegelijk gaf hij zijn Koulash de sporen, joeg den lafhartigen kampioen achterna, en vervolgde hem tot vlak aan de poorten van Ledyen. Jammer genoeg voor den vluchteling waren de poorten gesloten!
De Novemberstorm van dat jaar joeg de wateren der zee op in de Zeeuwsche monden en over bijna geheel Zeeland, maar ook elders hadden zware overstroomingen plaats. Het vreeselijkste lot trof Zuid-Beveland, dat bijna geheel onder water werd gezet.
Ze opende fluks hare oogen, boog zich en joeg seffens gichtig hare woorden achter mekaar: Luister. Ik heb Sebastiaan beleedigd. Ik heb gespot met Sebastiaan. 's Avonds zat ik schuchter nevens u, en over dag lag ik in andermans armen! Goedele! Ze viel neer op haren stoel en bracht hare handen over haar wezen.
Hij herhaalde het op alle tonen en het was iedermaal met tranen bedruppeld. Vere!....Vere!....O Vere!.... Op zijn mond waren de handen zwak en tenger. Ze waren niet warm. Ze hadden geen streeling. Ze hadden zich overgegeven. En het geweld van zijn deernis, die eigen smart geworden was, joeg hij op over de broosheid van die handen. En gedurig vezelde hij: Vere, goede Vere!.... Vere!....
Maar juist kwam Klaas Zwart van den anderen kant de brug op. "Houd hem, Klaas!" riep Frans zijn vriend toe. "Jaag hem op!" "Ja, ja!" was het antwoord. En met zijn armen zwaaiende en onder een luid geschreeuw joeg hij het verhongerde beest terug. Spoedig kwam Fik nu Frans weer tegen, en deze joeg hem ook terug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek