United States or Sierra Leone ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nu had Milosh de slechte gewoonte, die hij zich in het gebergte Shar bij het hoeden van zijn schapen had eigen gemaakt, om tegen den middag in te slapen en terwijl zijn Koulash fier voortstapte, viel hij in een diepen slaap en zoo kwam het, dat zijn hand de teugels losser vast hield.
Daarop begonnen zijn broers de noodige toebereidselen te maken. Peter ging naar den stal om zijn paard, Koulash, te zadelen, terwijl Vankashin bleef om toe te zien, dat Milosh van een passende uitrusting werd voorzien. Eerst trok hij hem een fijn hemd aan, dat van den hals tot het middel met goud geborduurd was; van daaraf was het geweven van witte zijde.
Met den uitroep: "Hier hebt gij iets, dat gij niet had verwacht!" slingerde Milosh zijn driehoekige knots en gaf Balatchko een zachten slag, die hem uit het zadel lichtte. Toen wierp Milosh zijn lans en stak den kerel aan den grond, waarna hij de drie hoofden afsloeg en ze in den voederzak van Koulash wierp.
Maar de snelheid van zijn paard baatte hem niet bij de vlugheid van Koulash en Milosh bereikte hem spoedig en gaf hem met zijn strijdknots een tik, die hem niet minder dan zes keer kopje deed duikelen.
Toen hij zag, hoe het zijn makker verging, vluchtte Yanko in allerijl, maar Koulash had bijna geen tijd noodig om het vluchtende paard te achterhalen en Milosh liet op den schouder van zijn ruiter zulk een slag vallen, dat ook hij op den grond werd geslingerd, waar hij vier keer omtuimelde, voordat hij liggen bleef. "Wacht even! O, Yanko!" smaalde Milosh.
De jonge man steeg van zijn Koulash af en ging op verscheidene passen van het derde paard naast hem staan; daarna streelde hij Koulash zacht over zijn trotschen nek en zei: "Je zult hier rustig staan blijven, totdat ik weer op het zadel kom!"
Op deze bedreiging antwoordde Milosh: "Het is waar: met geweld neemt men zelfs landen en steden; hoe gemakkelijk moet het dan aan drie mannen niet vallen om mijn paard met geweld te ontnemen! Daarom ruil ik het liever, want ik ben niet in staat te voet te reizen". Dit zeggende deed Milosh alsof hij gewillig afstand van Koulash deed; hij stak zijn rechterhand onder zijn ruwen mantel.
Hiermede gaf hij zijn paard de sporen, maar Milosh riep hem na: "Wacht, gij blanke Venetiaan! Gij zult mij niet ontkomen!" Tegelijk gaf hij zijn Koulash de sporen, joeg den lafhartigen kampioen achterna, en vervolgde hem tot vlak aan de poorten van Ledyen. Jammer genoeg voor den vluchteling waren de poorten gesloten!
Balatchko sprak den prins aan met deze woorden: "O Milosh, klaarblijkelijk hebt gij op mij gewacht!" Hierna richtte hij zijn blauwe vlam op hem, die slechts het bont van Milosh zengde; waarop hij, toen hij zag, dat hij den held geen ernstig letsel had toegebracht, zijn ijskouden wind over hem liet heengaan. Koulash tuimelde driemaal om en in het stof, maar de wind had geen invloed op zijn meester.
Indien gij de prinses weer terugwint, dan geef ik u haar tot vrouw!" De strijd met Balatchko. Op het vernemen van deze belofte zadelde Balatchko zijn merrie Bedevia en begaf zich op weg om de svats te vervolgen, vergezeld van zeshonderd Venetiaansche kurassiers. Toen zij het bosch bereikten, zagen zij Koulash midden op den hoofdweg staan en Milosh te voet achter hem.
Woord Van De Dag