Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
"Ik dacht niet dat 't er zoo na aan toe was," zei de kapitein en kneep de lippen op elkaar "is er nog iets van de schepen te zien?" "Al in geen kwartier heb ik er iets van bespeurd, meneer," antwoordde de uitkijk, terwijl hij met een pand van zijn jekker zijn kijker tegen den regen beschutte. "Wat ligt nu voor, kwartiermeester?" "Zuid-zuidoost, meneer."
"Wel waarachtig niet!" antwoordde Gascoigne, die het ding nog liever over boord zou gesmeten hebben, dan de grap te bederven; "toen we een tijd geleden met windstilte bij Kaap St. Vincent lagen en ik je om een vischsnoer vroeg, heb je gezegd dat ik naar de maan kon loopen. Nu gaat het leer om leer en mijn jekker krijg je niet."
Bovendien neemt de Staphorster-vrouw, 's zondags, naar de kerk, een mooi met zilver beslagen bijbel mee, met kettingen, enz. De mannen-dracht is zeer eenvoudig, ofschoon meer origineel dan de boeren-dracht in andere streken. Het bleef meer een echt nationaal costume, vooral door de korte jekker, genaamd kamizool, met twee rijen knoopen.
Hij was een man op leeftijd, als zeeman gekleed en met een tot aan den hals dichtgeknoopte »jekker." Zijn rug was gebogen, zijn knieën knikten en hij scheen ten zeerste aamechtig te wezen. Hij leunde zwaar op een stevigen stok, en hijgde naar zijn adem.
Toen de officieren opgestaan waren, rolde Gascoigne, in spijt van Biggs dringend smeeken, zijn jekker op en smeet hem den man toe, die den achtermeertros uitgeworpen had. Wat Biggs toestand nog des te beklagenswaardiger maakte, was de omstandigheid dat de eerste luitenant over de verschansing in de boot stond te kijken en kapitein Wilson op het halfdek heen en weer wandelde.
"Maar nou op 'n keer ontmoet ik in die gang 't dochtertje van de werkmeester. En 'k maak zoo'n lief praatje, toe zij zeit: "Ja, ze was tabak weze brenge an vader." Dat wier me medeen of er 'n vlam opsloeg achter me ooge; 'k most me vasthouwe, zóó beroerd as mijn dat miek. Maar 'k laat netuurlijk niks merke, en dat meissie loopt deur, en ik sluip stiekem werom die trappe weer op. Want zie je, gestole heb ik nog nooit, maar tabak is as 'n suikerpot voor 'n kind. Dáár kan je niet afblijve. En och christeneziele, a'k die jekker van de werkmeester navoel, die d'r hong op de touw-zolder, dan snap ik daar met 'n woord van waarachtig ...: 'n heel pond Friesche baai, da'k eerst nog dacht, dat z'n boteram was! En eer 'k 't wist, ha'k 't al weggepakt... Man, m
[Illustratie: Toestel met néérgelaten parachute de heer P. E. Zwaluw staande op de kist. Een en ander met kleurtinten, oorspronkelijk als steenteekening, alweder naar de Natuur geschetst, onder toezicht van den kunstcriticus Alb. Plasschaert. De sokken des heeren Zwaluw waren in terra-cotta aangeduid, de vleugels in crême, de jekker in karmijnrood. Helaas, had de beknibbelende uitgever finantieele en technische bezwaren. Bij een herdruk worden deze mogelijk opgeheven. Terwille der perspectief zijn de beenen des heeren Zwaluw een weinig verlengd. Men aanschouwe deze artistieke en wetenschappelijk-schoone teekening met één oog dicht l
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek