Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
"Ga u liever zitten... u mot u niet zoo opwinden... juf... frouw"... Ze bewoog niet. "'t Is toch beter... júf... frouw... dat u heengaat... U kunt toch niet hier blijven. Het huis mot gesloten worden... Kan ik u soms helpen? Hoort u me niet, juffrouw?... Juf... frouw!"... "Ik hoor 't."
De kinderen zullen met Juf naar een speeltuin gaan. Herbert pakt allerlei dingen in zijn tasch. Treesje vraagt roerend lieftallig, "mijn springtouw en bal mogen er ook wel in, Heppie?" Dan behoeft zij weer niets te dragen. Wanneer de zusjes en broertjes reeds beneden zijn om naar school te gaan, vindt Moeder het toch beter, dat ze jas en mantel aantrekken. Het weer valt niet mee.
"Huilt U omdat Mijnheer Frackers dood is?" vraagt hij belangstellend. "Dat moet U niet doen, broertje vindt het zoo naar", zegt hij op een ontstemden toon. Ik herstel me spoedig en ga hem opgewekte verhaaltjes vertellen. Het kind is nog te jong, om onder den indruk te mogen blijven van een diep zieleleed. Op tijd komt Juf hem halen.
We beginnen met nog eens ernstig na te gaan, waar de zieltjes in conflict komen, om daarna te pogen voorloopig den onmiddellijken vrede te verzekeren, wanneer ze samen zijn. Het gaat in hoofdzaak om de volgende verschillen. Juf wil ons in alles volgen, maar kan zich op geen enkel punt van Ab de wet laten stellen, zooals zij het noemt.
Ik hoorde het heelemaal." "Liesje, Liesje, kom gauw hier, kindje! Niet op dat koude portaal!" riep een stem uit de kamer, waarop Elsje's vriendinnetje terugriep: "Ja, ja, ik moet even helpen!" "Of kan je wel alleen opstaan?" vroeg ze, toen Elsje snel opsprong, "Kom maar gauw even mee naar binnen; juf zal je wel weer beter maken, die is heel lief."
Hoe is 't mogelijk, daar beneden, in dat duffe hol te willen zitten, als men hier in volle frissche vrijheid kan genieten! Wat lijkt het klein, klein, armzalig klein, van zoo hoog en van zoo verre! Zou die sinistere Amerikaan daar nu nog zitten, naast zijn vleezige, vulgaire juf, met zijn scheeftrekkende kinnebak en zijn stapels goudstukken?
Juf, pas toch op, de kinderen zullen heusch vallen! sprak Frédérique hijgend tot de dikke juffrouw Frantzen, die zij op het portaal der eerste verdieping tegenkwam, in wanhoop zoekende naar de ondeugende bengels. Ze ravotten op de trap, daar, Lientje en Nico! Weet u ook waar Ernestine en Johan zijn? vroeg juffrouw Frantzen radeloos.
Hij is wel bijzonder eerzuchtig en zeer gesteld op eten en drinken. Zijn school en die zijner kleine zusjes, zes en zeven jaar oud, zijn naast elkaar gelegen. Zonder eenigen tegenstand ging hij trouw op de bepaalde uren met Juf en de kleine meisjes heen en weer naar school.
Zoodra wij er zeker van waren, dat hij waardevolle zaken wist te ontzien en een anders bezit te respecteeren, zou hij het weer mogen betrekken. Om te voorkomen, dat Ab wrok tegen Juf ging koesteren, lieten we haar, ze had het wel noodig na de verwikkelingen, dien avond na het eten naar bed gaan. We zeiden, dat Juf vanmiddag al heel ziek was geweest.
"Eigenlijk dacht ik niet dat u die kunst verstondt...." "Waarom niet? Juist op de dorpen wordt veel gespeeld. Wij hadden enkele gezellige vrienden." "Was het niet eentonig daar, vooral met zulk een stil huishoudentje?" "Een stil huishoudentje was het niet," protesteerde zij met hare eigenaardige beslistheid. "Daar was papa en juf en ik en Toon de knecht en de oude Kee en dan Caesar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek