United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ook de dokter was hem persoonlijk genegen, maar zij waren beiden reeds lang tot de stilzwijgende erkentenis gekomen, dat zij beiden te zeer met bezigheden waren overladen om voor iets anders tijd over te hebben. Aan zijn vriendinnen en zelfs aan de eerste onder haar, gravin Lydia Iwanowna, dacht Alexei Alexandrowitsch in het geheel niet. Alle vrouwen, juist omdat zij vrouwen waren, stieten hem af.
"Ik ben in deze dingen niet onverschillig, maar verkeer in afwachting," zeide Oblonsky met zijn zachtste stem; "ik geloof, dat in dit opzicht mijn uur nog niet is gekomen." Alexei Alexandrowitsch en Lydia Iwanowna zagen elkander aan. "Wij kunnen niet weten, of het uur is gekomen of niet," zeide Karenin gestreng.
Alles, waaraan hij dacht, was afschuwelijk, maar het afschuwelijkst en voor hem beschamendst was de herinnering aan den avond by gravin Iwanowna. Den volgenden dag ontving hij van Karenin een besliste weigering ten opzichte van de echtscheiding, en hij begreep, dat deze beslissing haren grond had in datgene, wat de Franschman gisteren in zijn werkelijken of geveinsden slaap had gesproken.
"U verstaat geen Engelsch, doch het is maar kort." "O, ik zal het wel verstaan," antwoordde Landau met hetzelfde lachje en sloot de oogen. Alexei Alexandrowitsch en Lydia Iwanowna zagen elkander veelbeteekenend aan en de lectuur begon. Stipan Arkadiewitsch was volkomen neergedrukt door deze geheel nieuwe en nimmer gehoorde redeneeringen.
Het kwam haar voor, dat allen huichelden en het werd haar in hun midden spoedig te ongezellig en vervelend, zoodat zij het middelpunt, gravin Lydia Iwanowna, zoo zelden mogelijk bezocht.
Bij al haar andere zorgen, interesseert zij zich nog bizonder voor de verzoening onzer Oblonsky's." Gravin Lydia Iwanowna was de huisvriendin der Karenins en het middelpunt van een dier Petersburger kringen, waarin Anna om haar mans wil het meest verkeerde. "Ik heb haar immers geschreven." "Ja, maar zij moet alles nauwkeurig weten. Als ge niet al te vermoeid zijt, bezoek haar dan.
Gravin Lydia Iwanowna vermocht zich nauwelijks neder te zetten om den brief te lezen. Door de sterke gemoedsbeweging kreeg zij een aanval van kortademigheid, waaraan zij somwijlen leed. Eindelijk, nadat zij wat kalmer was geworden, las zij het volgende: "Madame la comtesse! De Christelijke gevoelens, die uw hart vervullen, geven mij den moed aan u te schrijven.
Gravin Lydia ging naar Serëscha, en terwijl zij de wangen van den verschrikten knaap met haar tranen bevochtigde, zeide zij tot hem, dat zijn vader een heilige en zijn moeder gestorven was. Gravin Lydia Iwanowna hield haar belofte. Zij nam inderdaad alle zorgen der nieuwe huishoudelijke inrichting op zich.
Gravin Lydia Iwanowna was als zeer jong, dweepziek meisje aan een rijk, aanzienlijk, goedhartig, maar zeer losbandig man van de wereld uitgehuwelijkt geworden. Maar reeds na twee maanden werd zij door haar echtgenoot verlaten.
Lydia Iwanowna had zich bijna al gerust gesteld, toen men haar den volgenden morgen een briefje overbracht, in welks schrift zij dadelijk Anna Karenina's hand herkende. Het couvert bestond uit papier, zoo dik als boomschors, op welk geel papier zich een reusachtig monogram bevond en waaruit een aangename geur haar tegenkwam. "Wie heeft dat gebracht?" "Een commissionnair uit een hotel."
Woord Van De Dag