Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
»Och toe, wilt gij 't mij zeggen? Ik zou gaarne weten, wat Bulbul, gelijk wij Perzen den nachtegaal noemen, met zijne liefste ginds in den rozestruik te verhandelen heeft. Moogt gij mij verklappen, wat de vogel spreekt?" »Ik zal 't u zachtkens zeggen. Philomele zegt zingende tot zijn wijfje: 'Ik min u! en zij antwoordt, luister slechts: 'Itys, Ito, Itys' ." »En wat beteekent dat: Ito, ito?"
Nadat hij zich gewasschen had, ging hij vóór een Buddhabeeld staan, en bad zoo ijverig mogelijk voor het herstel van den Prins. Ruiten, die zich er in verheugde, zooveel ijver en trouw waar te nemen, verzocht den jongen man, zijn huis binnen te treden, en toen hij dit gedaan had, vroeg hij naar zijn naam. "Ik ben Ito Soda," sprak de jonge man, "en ben als infanterist in Nabéshima in garnizoen.
Maar ik geef daartoe liever het woord aan den hop; die weet beter hoe men dat volkje moet toespreken: Ehophophophophophophophophophop Io io, ito ito ito ito Kom hier, gij deze en gene van mijn pluimgeslacht, Die 't bouwveld der landlien in vruchten rijk Beweidt, ontelbare vluchten op koren belust, Zaadkorrellezende bent, Snel van vleugelen, verbroldend zoetklinkende zangen, Die in scharen de voren Vullend, om de kluiten fladdrend zachtkens orgelt Lieflijk met zoeten zang Tio tio tio tio tio tio tio tio Wie er van u in de tuinen en klimop twijgen het voedsel u leest, Wie op de bergen, gij ook wildevijgenverslinders, aardbeziënpikkers, Vliegt haastig nu hierheen op den roep van mijn stem, Trioto trioto totobrix.
De Prins werd weer beter, en Ito Soda ontving de eerbewijzen en de belooning, die hij zoo rijkelijk had verdiend. De Hond.
Ito Soda trachtte zijn oogen open te houden, maar een zwaar gevoel overviel hem langzamerhand, en hij begreep, dat hij, als hij wilde wakker blijven, zijn toevlucht moest nemen tot de uiterste maatregelen. Nadat hij zorgvuldig geolied papier over de matten had uitgespreid, stak hij zijn dolk in zijn dij.
Nadat zij hem kortaf had toegesproken, naderde zijn den Prins en vroeg hem, hoe het met hem was, maar de Prins was te ziek, om daarop te antwoorden. Ito Soda lette op iedere beweging en meende, dat zij den Prins trachtte te betooveren, maar haar kwade bedoelingen werden voortdurend verijdeld door de onbevreesde blikken van Ito Soda, en ten slotte was zij verplicht weg te gaan.
Met andere woorden, hij duidde hiermede aan, dat niemand twee meesters kan dienen, en de eenige meester, dien hij waardig achtte gediend en aanbeden te worden, was Buddha zelf. Eindelijk was Hojo Tokiyori verplicht hem voor den tijd van dertig jaar naar Ito te verbannen. Hij ontsnapte echter en hernieuwde zijn heftige aanvallen op de andere secten.
Ruiten kreeg van dit optreden een zóó gunstigen indruk, dat hij den volgenden dag één der raadslieden ging raadplegen, en na langdurige besprekingen werd het zóó geschikt, dat Ito Soda met de honderd dienaren de wacht zou houden.
Terwijl Ito Soda de wacht hield, zag hij, dat de schuifdeuren zich openden en dat een schoone vrouw zacht het vertrek binnensloop. Met een glimlach zag zij, hoe de dienaren in slaap waren, en zij was op het punt den Prins te naderen, toen zij Ito Soda bemerkte.
Zij hadden geen oor voor het lied van de nachtegalen, die als voorheen, in beurtzang al fluitend hun geliefkoosd »itys ito" zongen. Zij gaven geen acht op den vochtigen dauw, dien de nacht over hunne hoofden en de gesloten bloemklokjes uitgoot.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek