Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Alleen, was hij, altijd alleen, met het bewustzijn eener zondige liefde, een bewustzijn, dat hem kwelde en vervolgde tot zelfs in de oogenblikken van het innigst samenzijn met de geliefde. Moest hij, voor zulk een samenzijn niet zijn vorst, dien hij vereerde en liefhad, op laaghartige wijze bedriegen? Hoe kon hij nog eenig genot daarvan verwachten?
Dit leven van helden en misdadigers is het leven, zooals het wordt geleefd. Het leven dat een mensch het innigst kent, is juist het leven, dat hij het volst van wreede zekerheden en gevechten tusschen goed en kwaad ziet zijn eigen leven.
Mij troost en sterkt, sinds ik haar dien, het spreken Met haar in zoet-vertrouwelijke reên, Over mijn nieuw en liefde-rijke leven. En zooveel gunste heeft zij mij gegeven: Nimmer versmaadde zij mijn woorden zoet; Zoodat ik Amor innigst danken moet, Die zulk eene eer mij waardig heeft bevonden.
O die mens zal ik altijd beminnen en danken; want hij verdient nog meer." De ridder luisterde met het innigst genoegen op de blijde uitroepingen der Jonkvrouw. Zij wist niet dat degeen, die haar vader wilde verlossen voor haar stond, en zijn beloning reeds genoot.
Toen dokter Helmond haastig den weg naar zijn woning vervolgde om er, alvorens naar den generaal te gaan, nog 't een en ander ook voor zijn patiënten te bezorgen, toen kwam hem bij 't omslaan van den hoek der Groote Kerk, een "jongmensch" van omstreeks veertig jaren met zeer magere beenen en grooten neus te gemoet, die, met de beide handen naar hem uitgestrekt, al spoedig Helmonds hand omklemde en gedurende zijn gansche, tamelijk radvloeiende en schelluidende toespraak, op 't innigst er mee aan 't karnen bleef.
Toch blijft het waar, dat er een vrede wezen kan, in aard en strekking en vrucht duizendmaal verderfelijker en noodlottiger dan de vreeselijkste oorlog; een vrede, die als een benauwde, lauwe, zwoele zomerdag, alle frischheid en spontaneïteit des levens, alle energie en kracht tot handelen onderdrukt; die, met schrikbarende snelheid, de giftige kiemen van allerlei doodelijk onkruid weelderig doet opschieten; die den geestelijken dampkring met verpestende miasmen vult, en als een verterende kanker aan het innigst levensbeginsel der maatschappij knaagt; een vrede, die om den oorlog, als een zegen des hemels, zou leeren bidden!
Het best is deze trek bewaard gebleven daar, waar de huisgemeenschap van menschen en vee het innigst was, nl. op de Oudsaksische hoeve; aldus te Weerdinge en Emmen, dan ook eertijds te Meppel en Hoogeveen. Te Barneveld maakt men een zwarte streep op de linkerzijde van elken korf als teeken van rouw; elders in het Oosten van het land worden de bijenkorven van rouwstrikjes voorzien; zie Driem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek