United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !


De schavuiten verlieten het kantoor. Als het einde zoo mooi is als het begin...." Meer kon Old Firehand niet hooren, want de ingenieur kwam binnen, en zei: "Gij hebt goed gezien, sir! Die Faller heeft gezorgd, dat hij niet dadelijk aan het werk gezet kan worden, zoodat hij den tijd zal hebben om naar Eagle-tail te gaan. Hij droeg zijn gezwachtelde hand in een doek.

"Neen, Pencroff," gaf de ingenieur ten antwoord, "dan zal het wezen omdat we verre zijn van alles wat de mensch liefheeft, zijn bloedverwanten, vrienden en geboorteland!"

Er werd een geweerschot gelost, dat door een smartelijken gil werd beantwoord. Harbert stortte door een kogel getroffen op den grond. De reporter en Pencroff in de kraal. Harbert wordt vervoerd. Wanhoop van den zeeman. Overleg tusschen den reporter en den ingenieur. Heelkundige behandeling. De hoop herleeft. Hoe Nab te waarschuwen. Een zekere bode. Antwoord van Nab. Tegenspoed.

Hun eerste korenveld dat zij door een enkel graantje verkregen hadden, was zeer toegenomen, dank zij de zorg van Pencroff. De graankorrel had, zooals de ingenieur gezegd had, tien aren geschoten, en elke aar droeg tachtig korrels. De kolonie was dus in het bezit van acht honderd graankorrels in zes maanden tijd dus een dubbele oogst mochten zij elk jaar verwachten.

Pencroff dacht dat het tijd was om te ontbijten, en daardoor kwam men op het denkbeeld de horloges van Gideon Spilett en den ingenieur gelijk te zetten. Zooals men weet, had dat van Gideon Spilett niet door het zeewater geleden, omdat de correspondent dadelijk op het zand was terecht gekomen, buiten bereik van de golven.

Het personeel hield zich, onder de leiding van Robur als ingenieur en van Tom Turner als eerste officier, het eerst onledig met de voorschipsschroef. Het was meer doelmatig het werk met haar te beginnen, voor het geval, dat de Albatros om de een of andere reden genoodzaakt mocht worden te vertrekken, voordat de geheele herstelling beëindigd was.

Zelfs de handen waren onbezeerd; het was hem onverklaarbaar dat er bij den ingenieur volstrekt geen sporen te bekennen waren van de pogingen die hij had moeten doen om over de klippen te komen. Maar later zou zich deze onbegrijpelijke omstandigheid wel verklaren. Toen Cyrus Smith weder spreken kon, verhaalde hij hun het gebeurde.

Leeft onze ingenieur niet? Hij zal wel weten hoe hij ons vuur kan verschaffen?" "Waarmee dan?" "Met niets." Wat moest Pencroff daarop antwoorden? Hij antwoordde niet, want in zijn binnenste deelde hij het vertrouwen, dat zijn metgezellen in Cyrus Smith stelden. De ingenieur was voor hem een vereeniging van alle menschelijke wetenschappen en kennis!

Men zag duidelijk dat de kapitein al zwakker en zwakker werd. De kracht zou weldra ontzinken aan dat lichaam, dat eenmaal zoo forsch was en nu slechts het brooze omhulsel was van een ziel, die weldra zou ontvlieden. De ingenieur en de reporter spraken eenige oogenblikken fluisterend met elkander. Kon men dezen stervende nog van dienst zijn?

Dit was een gewichtige vraag, en toch, hoewel de ingenieur altijd nog van zijn voorgevoel geen afstand had kunnen doen, werd deze vraag bevestigend beantwoord. Gedurende den nacht kon het schip verdwijnen, voor altijd zich verwijderen, en wanneer dit gebeurde, zou er dan ooit weer een ander in de nabijheid van Lincoln komen? Maar wie kon voorzien wat de toekomst hun nog zou opleveren?