Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Ik herinner mij die aankomst in New York op een stralenden Septemberdag, onder een heilig-blauwen, sereen-stillen hemel, zóó schoon, zóó rijk, dat ik nooit had kunnen denken, dat zoo iets prachtigs op de wereld kon bestaan. Dat was het begin van wat de Amerikanen "Fall" of "Indian Summer" noemen. Ik bleef slechts enkele dagen in New York, dat mij overdonderde en benauwde.
Ik was nog slechts sedert een maand in Indië, en daar ik met den Great Indian Peninsularspoorweg, die Bombay met Calcutta over Allahabad verbindt, gekomen was, kende ik tot nog toe niets van het schiereiland.
KRAP. 't Spijt me ... maar 't is de zuivere waarheid. Er wordt geknoeid, zeg ik u. Geen nieuw hout ingezet, zoover ik kon nagaan, alleen maar gestopt en gekalefaterd en gedekt met platen en geteerd zeildoek en zoo al meer. Eenvoudig prutserij! "Indian Girl" haalt New-York nooit; zinkt als een gebarsten pot. BERNICK. Maar dat is verschrikkelijk! En wat kan hij daarmee voorhebben, denkt u?
Ziehier in het kort de richting van den Great Indian Peninsular Railway.
OLAF. Ja, wacht maar; morgen zal u eens wat hooren! HILMAR. Lummel! Excuseer dat ik nog eens terugkom, mijnheer Bernick ... maar er komt een geweldige storm opzetten. Moet de "Indian Girl" toch uitgaan? BERNICK. De "Indian Girl" gaat toch uit. Th. Tuinkamer bij Bernick. De groote tafel is weggenomen. Het is een stormachtige namiddag en al schemerdonker. De duisternis neemt toe onder het volgende.
BERNICK. Vraag het mij niet.... Maar ik moet tòch verder leven! Ik wil leven ... voor Olaf. Hij moet alles weer goed maken, boete doen voor alles.... LONA. Karsten...! HILMAR. Nergens te vinden; weg; Betty ook niet! BERNICK. Wat scheelt je? HILMAR. Ik durf het je niet zeggen. BERNICK. Wat is dat? Je moet en zult het mij zeggen! HILMAR. Nu dan; Olaf is er van door met de "Indian Girl".
Slechts twee vrienden, twee beproefde vrienden, bezochten ijverig het huis van den kolonel. Het waren de ingenieur Banks en de kapitein Hod. Banks had, zooals ik gezegd heb, juist de werkzaamheden voltooid, waarmede hij belast was geweest ter vestiging van de »Great Indian Peninsular" spoorbaan. Hij was een man van vijf en veertig jaren, in de volle kracht des levens.
Vijf minuten voor achten, dus slechts eenige minuten voor het vertrek van den trein, kwam Passepartout, blootshoofd, barrevoets, in de verwarring zijn pakje met boodschappen verloren hebbende, aan het station van den Great Indian Peninsular Railway. Toen Fix aan de aanlegplaats kwam, was hij Fogg gevolgd naar het station. Hij begreep dat de schurk Bombay ging verlaten.
KRAP. Wil waarschijnlijk de machines in discrediet brengen; wil zich wreken; wil dat die heele oude arbeiderstroep weer in genade zal worden aangenomen. BERNICK. En zoo zet hij misschien al die menschenlevens op het spel. KRAP. Hij zei onlangs: daar zijn geen menschen aan boord van de "Indian Girl", enkel beesten.
Nu vroeg hij, nog altijd op denzelfden bedaarden toon: "Hebt gij reden, om mij voor een leugenaar uit te maken?" "Ja." "Welke reden dan?" "Gij komt niet uit Leadville, maar van Indian Fort." "Daarin vergist gij u." "Ik vergis mij niet. Ik ken u." "Zoo? Wie zijn wij dan?" "De namen ken ik niet. Maar die hebt gij mij terstond te zeggen." "Ei! En als wij het nu eens niet doen?" "Dan neem ik u mee!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek