Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Het werd intusschen steeds donkerder en eindelijk klom zij in een boom; zij vreesde door het een of andere wilde dier verslonden te worden, indien zij gedurende den nacht op den grond bleef. En werkelijk den ganschen nacht huilden de wolven zoo bloeddorstig onder den boom, dat het arme meisje in haar zenuwachtigen angst bijna was gevallen.
Toen ik Vaders lief oud gezicht uit het oog verloor, was ik wel wat aan den grond en zou zeker een paar zilte droppels geplengd hebben, als eene Iersche dame met vier kleine kinderen, die allen meer of min huilden, mijn aandacht niet afgeleid had; want ik amuseerde mij met chocolaadjes over de bank te laten rollen, zoodra zij hun mond opendeden om te schreeuwen.
De toovenaar bewoog zich niet, maar staarde naar de zon met zijn griezelig ijsgezicht, en de zon stond ook stil, en deed niets dan lachen en stralen. Zoo duurde het een poos, en de jongen meende te merken, dat de toovenaar begon te zuchten en te jammeren. Zijn sneeuwmantel viel af, en de drie vreeselijke wolven huilden niet meer zoo erg.
En de beren gromden jammerlijk en de zeehonden huilden in de doode wateren. De muur stortte in, de zonne werd zichtbaar; een schoone, jonge man met een gouden akst in de hand, daalde neder. Die man was Lucifer, koning Lente. Als de reus hem bemerkte, wierp hij zijn beker traan weg en smeekte hem niet te dooden. En bij den zoelen adem van koning Lente, verloor de reus Winter al zijne kracht.
Der rotsge heuvlen spraaklooze Spelonken Schreeuwden toen: "Wee!", de holle Hemel riep Tot antwoord: "Wee!", der Zee purperen golven Bestegen 't land, huilden 't zweepende winden Tegen, de bleeke volken hoorden 't: "Wee!" 'k Verneem geluid van stemmen, niet de stem Die klonk uit mij.
Ze kwamen erover, en het geluk diende hen. In zeer korten tijd hadden ze verscheiden muskusossen geschoten, en enkele dieren werden in stukken gescheurd door de hongerige honden. De wolven huilden des nachts en volgden de sleden; maar nu was alles weer in orde, en de honden waren in goeden staat, nu ze twee dagen lang zooveel hadden mogen eten als ze maar wilden.
Zij keerden om; maar in 't volgende oogenblik was de slee weer door wolven omringd. Grauwe gestalten gleden hen voorbij, de witte tanden glinsterden in de open muilen en de gloeiende oogen tintelden. Zij huilden van honger en bloeddorstigheid. Ze verlangden hun glimmende tanden in 't weeke menschenvleesch te drukken. De wolven sprongen Don Juan op den rug en hingen aan het tuig.
"Wij moeten de Leliaard hebben!" huilden de beenhouwers. "Sterven moet hij, de verrader! De bastaardvlaming." Die kreten klonken ijslijk in de oren van Van Gistel, het scheen hem dat de bijlen hem reeds de doodslag gaven. De Mortenay liet de onstuimige wraakeising voorbijgaan, en riep opnieuw: "Gij hebt mij gezegd dat mijn woning een bevrijde plaats was, waarom verbreekt gij nu het gegeven woord?"
En dan was het altijd, of zij kleine kinderstemmetjes hoorde, die om haar huilden, die op verren afstand om haar riepen.... En dan strekte zij haar armen naar hen uit, maar liet ze in doffe, stomme wanhoop weer neerzinken want nu kon zij immers niet meer tot hen komen! 's Avonds zat zij bij zijn schrijftafel, maar miste de kracht om die open te doen.
Hoezeer de vrijwilligers huilden van woede en zich de vuisten ten bloede beten, er was niets aan te doen; wij moesten de heide verlaten, terugwijken naar Turnhout, en verder eenen doorgang naar het binnenland zoeken, om, ware het mogelijk, aan eene zekere nederlaag of gevangenneming te ontsnappen. In goede orde, en nog gereed tot eenen hevigen tegenstand, trokken wij af naar Turnhout.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek