Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 november 2025
Een andren avond, Hopen wij, zult gij als een vriend hier komen Vanavond komt gij om mijn waar te koopen. Niet-waar? Wat gij begeert, fluweel of zijde, Ik twijfel niet of 'k heb iets keurigs veil, Dat uw keus winnen kan. 't Is waar, 't is laat. Maar arme koopluî zwoegen dag en nacht Voor schaamle winst.
Waar zal de tijd zijn, die dien innigen wensch van ons zal vervullen? Wij hopen, dat hij eens komen, en niet te lang op zich laten wachten zal. En nu danken wij u recht hartelijk voor uwe vriendelijkheid, om ons de zoo leerzame, boeiende en belangwekkende lectuur te zenden; wij hebben er zeer van genoten en veel in ons opgenomen.
Wanneer zij wat laat was, maakte zich die kenteekenende onrust van hem meester, welke het jonge meisje in verrukking bracht; en hij schreef haar zelfs brieven, welker bewoordingen haar reden gaven te hopen, dat zij weldra zijn wettige "vrouw des huizes" zou worden.
Toen Luigi Ferrato dat zag, sprong hij onmiddellijk in zee. En een oogenblik later was de fielt overgeleverd in de handen van Kaap Matifou, die hem als in eene schroef omklemden en hem door middel van een sterk touw armen en beenen stevig knevelde. De zegepraal was zoo volkomen mogelijk. Op een zoodanige had men niet durven hopen.
Aan den Beneden-Congo, in de omgeving van Boma en Leopoldville en in het Fransche gebied te Brazzaville en omstreken behoort de chicot tamelijk wel tot het verleden. Ten zeerste te hopen is het, dat de regeering ook in de hooger gelegen streken spoedig op afdoende wijze tegen dit ergerlijke misbruik zal kunnen optreden.
Bovendien volgt uit Stelling XXV van dit Deel dat het van nature zóó met ons gesteld is dat wij datgene wat wij hopen gemakkelijk, wat wij vreezen daarentegen liever niet gelooven en aan het eerste meer, aan het tweede minder beteekenis hechten dan gerechtvaardigd is. Hieruit is al het bijgeloof ontsproten, waardoor de menschen allerwegen worden verontrust.
Mag ik hopen, dat u me toestaat u van middag een bezoek te komen brengen? Met mijn eerbiedigste groeten, Daar men op antwoord wachtte, schreef zij dadelijk terug: Geachte Heer! Het zal mij aangenaam zijn u vanmiddag te ontvangen. Toen zij daarop alleen was las ze zijn briefje over en nog eens over, bezag zij met een glimlach het papier, bezag zij de letters van het schrift. Hoe vreemd! dacht ze.
Laat ons bedaard blijven! zeide hij, we hebben hier trouwens nog maar te doen met onderstellingen, die mogelijk ook, zooals ik zou hopen, ongegrond zullen blijken te zijn.
"Dan zullen wij onzen plicht doen, en goed en bloed ten beste geven voor de vrijheid van Kerlingaland", antwoordde Robrecht. "Hopen wij evenwel dat de wijsheid van onzen graaf dit ongeluk zal voorkomen." "Is het waar", vroeg Willem Van Wervick, "dat gij Ghyselbrecht Tancmar ten hove uwen handschoen in het aangezicht hebt gesmeten?" "Het is waar", antwoordde Robrecht.
Welkom, zeiden zij, op u hopen wij nog, wat tijding brengt gij ons? Gij moet ons redden. En ik zal u redden. Toen herhaalde hij, wat de raaf hem gezegd had: dat wekelijks in een bosch Mimosa te zamen kwam met een zoon des vijands, en wel met 's konings Intellectus zoon; dat deze daar gemakkelijk te vangen was, en hoe men hem dan slechts tegen beding van gunstige voorwaarden zou kunnen loslaten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek