Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Lees nu eens wat je daar vindt aangestreept met potlood, zei Holsma. We zullen zien of moeder die abrikoos eerlyk aan je verdiend heeft? O papa, al... Nu? Al komt er nu soms 'n domheid van my aan den dag... Dat zou moeder niet kunnen helpen, meen je? Heel goed, jongen! Lees maar op.
Hy liet hem z'n gemoed uitstorten, en viel hem niet in de rede, waaruit voortvloeide dat Wouter vry slecht sprak, omdat onafgebroken verhandelingen niet in de natuur liggen. Juist het gehakkel der voorstelling deed den ongeoefenden spreker bemerken en hierom was 't Holsma te doen dat z'n aandoeningen minder belangwekkend waren dan hy gemeend had.
By 't behandelen van een der jonge-juffrouwen in den burgerstand zyn altyd 'n paar huisgenooten ziek had dokter Holsma gevraagd welk voedsel er doorgaande gebruikt werd, en by deze gelegenheid het byna uitsluitend gebruik van aardappelen, vooral in dit jaargety, verboden.
In de "Oefening in 't kunstmatig lezen" uitgegeven door de Maatschappy tot Nut van 't Algemeen, kwam deze zinsnede voor, en de leerling moest ze opzeggen met zooveel veranderingen van toonbuiging, als er woorden in den zin waren. Wouter had Leentje in verbazing gezet door al de wysheid die hy wist te verkoopen over dien nieuwen hoed, en meende nu... Doch Holsma behandelde iets anders.
Ze komt soms in 't parterre ook, naar ik hoor. Langer dan nog vyf minuten wacht ik niet, zei mevrouw Holsma. M'n kleine Erik is my meer waard dan duizend... Wouter meende te verstaan: "dan duizend nichten." Ja, zóó zal 't ook wel geweest zyn. Want: Van den koning, voegde Holsma er by. Dit deed hem den draad weer verliezen. Hy had gemeend dat Femke bedoeld werd. En nu: van den koning?
Zoo... damesachtig dan, had Willem Holsma den kleinen bezoeker even aangekeken, heel even! Wouter zelf bemerkte het niet, maar Dr. Holsma wel. En Willem scheen te weten dat z'n vader scherp zag. Vandaar de haast om voorttegaan met de sinussen waaraan-i bezig was, of met den Titus Livius die hem vandaag begunstigde met 'n pensum. Zoo, ventje, ben je daar, zei de dokter.
Holsma en de zijnen zijn verheven boven het enge standsgevoel: ze zijn verwant met de lieve Femke, maar ook met Prinses Erika. Ze bespreken beide verwantschappen als de natuurlijkste zaak ter wereld. Want standsverschil valt weg voor ware menschelijkheid. Hiertoe voedt Holsma zijn kinderen op. Hij leert ze zèlf onderzoeken, zelfstandig oordeelen. En het klinkt voor Wouter als een openbaring als hij de doktersvrouw hoort zeggen: "Ieder moet handelen naar zijn eigen overtuiging." Want het was hem vroeger nooit in den zin gekomen dat 'n zaak
Ze zegt dat je dit bezorgen moet als je van Haarlem terugkomt, maar eerst moet je by Neef Holsma gaan, en hem alles precies vertellen. En nu, gaat heen, allebei. Ik heb 'n drukte, je leven zoo niet! En dat vreemde kind... lief en goed is ze, dat moet ik zeggen Maar, zieje, ze heeft nooit 'n hand uitgestoken. 't Is onze Fem niet, moet je denken. Dus, mannetje, je gaat met pater naar Haarlem, en d
't Lag niet in z'n eerlyken aard, het geven van 'n stellig antwoord te weigeren uit vrees dat het straks zou kunnen gebruikt worden als stormram tegen de meening die hy verdedigen wou. Toch bleef hy weifelen. Men bedenke dat Holsma bezig was met 'n amputatie. Is 't wonder dat de patiënt het deel van z'n ziel, dat afgezet worden moest, angstig terugtrok?
Over z'n verheffing eerst, daarna over z'n luchtreis, toen over 't neerkomen op en onder allerlei glaswerk, en eindelyk dit was 't minst verrassende niet! omdat-i zich op-eens in den kring bevond van de hem zoo goed bekende familie Holsma. 't Was Sietske die met lieve belangstelling vroeg of hy gewond was. "Gods vinger" had al de glazen en glaasjes gebroken, maar Wouter was heel gebleven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek