Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
't Zou moeten de buitenlucht hebben. 't Zou moeten kunnen breed asemen. Zijne longetjes zijn geheel vernepen, geheel klein en nutteloos.... En hijgt zijn borste? Bij stonden. En ... zou 't eraan kunnen ... weggaan...? Watte? Ze keerde zich fluks omme en staarde in Ursule's oogen, zich buigend om indruk te maken.
Gij ziet het, ik ben niet wel, mijn kranke borst hijgt zo lastig. Maar ik mag zo niet altijd in mijn tent blijven, de droefheid bevangt mij in die nauwe woning. Ik wil de trouwe onderdanen mijns vaders zien werken, indien mijn voeten mij tot daar brengen kunnen. Gij zult mij vergezellen; ik bid u, Meester, antwoord op mijn vragen, uw verklaringen zullen mijn zieke geest verlichten.
Hun vesten hangen open en de veelkleurige bretels zijn zichtbaar. De drie gezichten glimmen en van een hunner, een dikkert, die bepaalt 90 kilo weegt, zweemt de gelaatskleur naar 't violet. "Bier her! Bier her! Oder ich fall um " hijgt de zanger, terwijl hij, niet ver van ons, met zijn makkers plaats neemt. De kellner brengt ons Selters water. "Wünschen Sie auch etwas zu speisen?"
De mensch, in ’t malsch en mollig mos gezonken, Trekt uit de zwarte schaduw niets dan zwoelte, Hij hijgt naar koeler adem, droomt van koelte.... Daar doet een bries de abeele-loovren trillen, De lauwe vliet en ’t riet van weelde rillen.... Natuur heeft leven uit de lucht gedronken!
Ofschoon de landheer recht had op de volle pacht, was hij na de noodlottige overstrooming genoeg zijn pachters kwijtschelding van de huur te verleenen. Zwoegen slooven slaven. Zwaren arbeid verrichten. ~Zwoegen~ ziet op een meer kortstondige, maar zeer sterke krachtsinspanning, zoodat men er van hijgt.
En hij zelf ziet zich staan, terwijl hij toch niet weenen kan en wel zou willen weenen. Hij hoopt dan de aandoeningen opeen over hem, schept met groote brokken weemoed het verleden tot een lillende wroeging te voorschijn en hijgt onder 't bonzen, dat aanhoudend door zijn slapen slaat. Bleek, als door een wazig floers heen, klaart op, bijkans alover moeders bleek gezicht, zijne kindsheid.
Ook kwamen dan weer de oogenblikken dat hij, onbegrensd vertrouwend op zijn krachten, zonder aarzelen de moeilijkste gedachten formuleerde; en het is dan ook de groote bekoring van dit poëem, dat de dichter er nergens stamelt of van inspanning hijgt. Goethe dunkt ons hier een Tantalos
O mijn vader mijn dierbare vader, hoe hijgt mijn hart naar uw zoenen. Adolf, gij vervoert mij van vreugd, uw woorden zijn zo zoet, mijn vriend! Maar wie zal de plaats van mijn heer Vader nemen willen?" "Die man is gevonden," was des ridders antwoord. "De zegen des Heren dale over hem," riep de Jonkvrouw, "hoe edelmoedig is hij die mijn vader aldus wil verlossen, en mij het leven wedergeeft.
»Eindelijk leidde men haar naar de Lochias terug; ik zelf was als een zinnelooze, want het beeld der ongelukkige vrouw vervolgde mij als mijn schaduw. Het was nu niet meer dat van een betooverende vrouw; maar van de verpersoonlijkte wanhoop, van den weedom die geen tranen heeft, van den toorn, die naar wraak hijgt.
Op eens ontdekte Don Quichot eenige groote drijvende watermolens, die in het midden van de rivier lagen, en pas had hij die in het oog gekregen, of hij riep driftig uit: "Ziedaar, vriend! daar is de stad of de burgt, waar de benarde ridder op mij wacht, of eene gevangen jonkvrouw naar verlossing uit de dikke kerkerwanden hijgt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek