Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Toen hij het patrijs opnieuw opraapte, was het grijze vlies geloken. De noodlottige herinnering is voorbij, en Teun de Jager vervolgt vroolijk het overige gedeelte van zijn weg. Hij heeft wat hij wenschte. De tot instandhouding zijns naams vereischte twee patrijzen hangen op zijn heup. Hij heeft Sijtjes kussen niet verbeurd. Het weder geladen geweer valt hem licht.
De ééne hand reikt in handgreep de ander, een voet raakt voet, een rug raakt rug, dan keeren ze even om tusschen hun deelmachines: Was 't zijn lijf of was 't mijn lijf dat het deed, was het haar zachte heup, haar teedre oog, was het mijn jas of haar jurk dat mij raakte. Neen, 't was de hand van onze kleine zoontje, dat daar staat en vlug met zijn vingers voedt het bijtend welgeolied vlugge staal.
Zij lieten 't, wijl ze een prooi beloerden, Die school in 't loof, noch dook in 't nat, Een blanke, dien zij met zich voerden, Een blanke, die in 't midden zat, Die aan zijn heup geen wapen had, En, schoon geen banden hem omsnoerden, Toch opzag en den Heere bad! Wèl mogt hij!
Aelbert en Marten wierpen zich, evenals 't Hoen, een musket over den schouder en gespten zich een rapier aan de heup, namen afscheid van Moeder Geerte, die hen met een hart vol angst zag vertrekken, en verlieten met den vreemdeling de hoeve.
Op hun schouder dragen zij eene mooie engelsche karabijn; in hun gordel steken groote pistolen, en op de linker heup hangen lange dolkmessen, in metalen of fluweelen scheden gevat.
De tweede keer week zijn lichaam niet. Toen de stoot aankwam, bewoog hij vooruit en draaide zijn linkerheup naar voren om den stoot op te vangen. Het was slechts een kwestie van een paar duim, maar de stoot werd er door gebroken. En daarna kon Stubener doen wat hij wilde, zijn handschoen kwam niet verder dan die heup.
Poddy scheen niet te luistren. Het hoofd, gezakt in de deuk van 't kussen, lag met den maagren gebogen neus naar de zij van de broeken en jassen. De ontbloote heup puilde in 't wollig gefrommel der dekens, 't been krom en ontvleescht, met 'n zwarten, smerig-vergoorden voet, drukte de plooien, bijna slijkrig skelet, bebloed en doorwond.
De boezem rijk met parelen omwonden, Het zijden kleed om slanke heup geplooid, De lokken los met bloemen opgebonden, Ontvangt zij hem, als bruid voor hem getooid. Wie voelt zich niet van blijden lust doordringen Waar, ligt van tred, als zwanengang, een voet Door zachten klank der rinkelende ringen Aan d' enkel steeds, rooskleurig, denken doet?
"Nou, maar dan is 't en stumper, dan mot je er meêlije mee hebben." "Paljas! maak je compliment voor het geëerde publiek!" roept Signor Carlo, terwijl hij met het rechterbeen vooruit en de linkerhand op de heup, met een sierlijke beweging der rechterhand op de omstanders wijst. De hansworst knikt tegen de menigte en geeft een tikje tegen zijn achterhoofd, waardoor zijn kuif in beweging komt.
Weldra was er voor stomp en stoot geen geschikte ruimte meer. Men werd geknepen, en wie ten-gevolge van 'n laag zwaartecyfer minder dan anderen aan 't aardsche gehecht was, rees van den grond. 'n Allergekst excelsior! Wouter werd gedragen, en zag heen over mannen die veel grooter waren dan hy. Loop jy op stelten, jongeheer? vroeg 'n dikke vrouw, die met haar heup Wouter tegen de knie schopte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek